I walk here. Its verry intresting

Kyara draafde door de prairie. Ze het hele erge lol, waarom wist ze ook niet. Maar ze was gewoon super melig deze dag. Vandaag was ze dit gebied ingekomen. Het gebied van DH. Het gebied van haar nieuwe thuis. Nu moests ze nog vrienden maken. En daarom ging ze naar de prairie. Hier kwamen zeker geen badassen, dat zou ze wel heel raar vinden. Ze had al vaak badassen gezien, maar die had ze ondweken. Beter dan dat ze een gebroken bot zou hebben. Je had van die wannabee badassen, die dachten dat het erbij hoorde dat je iedereen zomaar aanviel. Twee van de tien keer was het een echte badass, waarmee ze een boeiend gesprek had gehad. Maar toen was ze al snel gegaan. Dat was buiten DH. Hier waren echte paarden, die goed voor een kant kozen. Ze zou het gaaf vinden om een echte badass te zien. Geen Wannabee, maar een puur slechte. Maar niet nu; nu wilde ze vrienden maken!
-Condor-

Hoge, gouden korenhalmen sloegen ritmitsch tegen zijn benen toen een donkergrijze hengst zichzelf in een krachtige draf voortplaatste. Zijn benen gingen omhoog en omlaag. steeds weer. Zijn gespierde nek was edel gebogen, zijn mooie hoofd plakte tegen zijn nek aan. Zijn spierwitte neus stak naar de grond. Zijn imposante spiermassa rolde mee met zijn bewegingen onder zijn donkergrijze huid, waar hier en daar een litteken op zat. Zijn lange, glanzende staart waaide als een wimpel achter zijn gespierde achterhand aan. Het was een plaatje om de hengst te zien met zijn krachtige draf. Toch deed de hengst genaamd Condor dit allemaal voor een doel: Merries lokken. Tot nu toe had hij er nog geen gezein, hij was expres in een goedzakjesgebied. Het was niet moeilijk: Merrie lokken, dekken, en wegwezen. Opeens draaide zijn oor naar links. zijn hoofd volgde, een en donkere merrie met lichtere manen gleed in zijn gezichtsveld. Snel liet hij zijn aszwarte ogen over haar lichaam heen glijden. Hm, niet gek. Hij draaide zijn benen en maakte zijn bewegingen strakker, waardoor zijn imposatne spierenmassa duidelijker was. Hij draafde op de merrie af en stopte voor haar neus. Er stond een warm glimlachje op zijn snuit te zien, precies zo een waar de merries hielden. "En wat is de naam van deze bloedmooie merrie voor mij?" Hij gaf de merrie een vette knipoog.

Kyara was stil gaan staan, en had haar hoofd omlaag om te gaan grazen. Ze rook een hengst! Kyara hief haar hoofd op en keek naar de hengst. Hij was in een krachtige draf, zijn spieren rolden mee op zijn bewegingen.Wauw! Dat was het eerste wat Kyara dacht. De hengst had haar ook gezien, want hij draafde op haar af. Een warme glimlach stond op zijn snuit. "En wat is de naam van deze bloedmooie merrie voor mij?" Zei hij met een knipoog, Kyara voelde zich warm worden. "Kyara." zei ze. "En jou naam dan?" vroeg ze met een schuin hoofd, ze voelde zich rood worden. Ze vond de hengst wel aardig.

Eigenlijk walgde hij van zichzelf. dit karakter paste eingenlijk helmaal niet bij hem, maar hij moest wel. De merrie leek in zijn vuile spelletje te trappen. Mooi zo. Ze zei haar naam, Kyara. Hij gooide een warme glimlach haar kant op terwijl zijn houding stoer was. Zijn hoofd hing hoog in de lucht en zij aszwarte ogen boorde hij in die van haar. "Kyara. Wat een prachtige naam, net als jij bent!" Antwoordde hij. Hij sloeg zijn zwarte staart tegn zijn gespierde achterhand aan, waardoor er even een tikkend geluid te horen was. "Mijn naam is Condor"

Ze kreeg nog een warme glimlach van de hengst, en dat maakte haar nog blozender. "Kyara. Wat een prachtige naam, net als jij bent!" Antwoordde hij. "Oh, hou op." lachte ze wat onzeker. Ze was helemaal niet mooi! Mijn naam is Condor" vervolgde de hengst. "Jij bent anders ook niet verkeerd. Condor dus. Stoere naam, voor een stoere hengst. "En wat doet deze mooie hengst hier? Ik heb je nog niet eerder gezien, maar ik ben hier ook nog maar een dagje hoor" zei ze eerlijk. Kyara kón niet liegen, dat kon ze gewoon niet!

Hij probeerde aandachtig naar de merrie te lusiteren. Eigenlijk boeide haar gebrabbel hem geen ene reet. Hij zette een krachtige stap richting de merrie. Hij strekte zijn witte neus naar haar uit, terwijl hij haar met een vleugje speelsheid uitdagend aankeek. Hij streek met zijn warme neus langs haar hals en weer terug. Ze vroeg wat hij hier deed. Snel verzon hij wat. "Ik? Ik zag net een wolf lopen. Hij wilde je van achteren aanvallen, maar ik heb hem vermoord. Daardoor kom ik aan dit litteken" Hij wees met zijn neus naar zijn rug, waar een bijtwond was. "Mag ik je wat vragen? Waarneer word je hengstig?" Het enige nu was afwachten tot ze dronken werd, dronken van verliefdheid.

Condor strekte zijn neus naar haar uit en beandwoorde haar vraag; "Ik? Ik zag net een wolf lopen. Hij wilde je van achteren aanvallen, maar ik heb hem vermoord. Daardoor kom ik aan dit litteken" Hij wees met zijn neus naar zijn rug, waar een bijtwond was. Kyara spaarde haar moed bijeen en drukte haar neus tegen die van Condor aan. "Ahh, voor mij?? Das lief!" zei ze lief. "Mag ik je wat vragen? Waarneer word je hengstig?" Kyara lachte en sloeg met haar staart tegen haar flank, waardoor de geur van haar hengstig heid vrij kwam. "Dat ben ik al" glimlachte ze nu wat uitdagender.

De geur van hengstigheid vloog zij neus binnen toen ze met haar staart sloeg, en hij kon zijn hormonen maar moeilijk in bedwang houden. Nu kwam het moeilijkste deel. Hij moest maar een smoesje opzetten, die hij allemaal even snel bedacht. Hij boog zijn hoofd en deed alsof hij snikte. Zelf vond hij het behoorlijk goed en echt klinken. "Kyara... Mijn merrie en veulen zijn gedood door wolven, die akelige beesten.... Mijn merrie leek zo op jou.... Zou ik je mogen dekken? Zodat je een veulen krijgt die op mijn dochter leek.... Als herinnering..." Hij kneep zijn ogen samen waardoor er echt wat traantjes uitkwamen. Hij hing zijn gespierde hals over die van haar.

Ineens boog Condor zijn hoofd en snikte. "Kyara... Mijn merrie en veulen zijn gedood door wolven, die akelige beesten.... Mijn merrie leek zo op jou.... Zou ik je mogen dekken? Zodat je een veulen krijgt die op mijn dochter leek.... Als herinnering..." Condor hing zijn gespierde, en daardoor zware hals over die van haar, waardoor Kyara moeite moest doen, om hem te houden. "Nou, ik weet het niet hoor.." zei ze zacht en voorzichtig, ze wilde hem niet kwetsen, maar ze wilde misschien niet gedekt worden.... Of wilde ze dat wel...
(gewoon dekken hoor!)

Ze twijfelde, maar dat zou niet lang meer duren als het aan Condor lag. Hij keek haar met zo'n smekende blik aan, zijn aszwarte ogen boorde hij in die van haar. "Alsjeblieft?" Snotterde hij. Straks zou ze het niet toelaten! Condor zette die gedachte uiot zijn hoofd en haalde zijn hals van die van haar. Hij gleed met zijn fluweelzachte neus over die van haar, en daarna gleed hij van haar hals naar haar achterhand, waar hij weer bijna gek werd door die heerlijk zoete hengstigheid geur. Nog steeds stroomden er nep tranen over zijn edel hoofd.

Hij keek haar met een smekende blik aan, iets wat haar echt deed twijfelen. "Alsjeblieft?" Snotterde hij. "Luister, ik weet het niet. Ik vind het zielig voor jou, maar.." ze zuchte. "Ik weet het niet" zei ze nog een keer. Hij gleed met zijn fluweelzachte neus over die van haar, en daarna gleed hij van haar hals naar haar achterhand. Kyara hief haar hoofd op en sloeg met haar staart richting hem als teken dat hij het niet zonder toestemming moest doen. Ze zuchte en liet haar hoofd weer hangen. Wat moest ze nu doen?

Nu begon hij toch een beetje ongeduldig te raken. Hij snoof en wilde haar happen, maar wist zich in te houden. Toch maar een lulverhaal opzetten dan. Hij begon aan een waterval van tranen en begon met zijn berhaal. "Het was 's nachts.... We lagen met zijn drieën als een gezinnetje te slapen... en toen kwamen die vervloekte beesten. Ik sprong overiend en verdedigde het met al mijn macht... maar het was te laat. een schreeuw van mijn merrie en veulen in de nacht, en het was gedaan. Kon ik het maar anders doen, een neiuwe kans krijgen!" Hij begon weer te snikken en zakte bijna in elkaar.

Kyara keek schuldbewust naar Condor, waar een nieuwe waterval uit zijn ogen kwam. "Het was 's nachts.... We lagen met zijn drieën als een gezinnetje te slapen... en toen kwamen die vervloekte beesten. Ik sprong overiend en verdedigde het met al mijn macht... maar het was te laat. een schreeuw van mijn merrie en veulen in de nacht, en het was gedaan. Kon ik het maar anders doen, een neiuwe kans krijgen!" Hij begon weer te snikken en zakte bijna in elkaar. "Maar.. Waarom zoek je niet een andere merrie, ik ben nog maar twee. En ik weet ook niet of ik het wel wil. Ik zeg niet dat ik het niet wil.. Maar ookniet dat ik het wel wil.. Snap je? Ik ben gewoon bang"

Nu begon hij het echt zat te worden. Er zat niks anders op dan te dreigen Opeens maakte hij zich groot, maar hij bedacht zich weer, nee. hij zuchtte en liet zijn hoofd inclusief oren wat hangen. "Maar Kyara, zouden jouw ouders niet hebben getwijfeld? En toch is het goedgekomen, want je bent het mooiste wat ik in m'n hele leven heb gezien. Zouden mijn ouders, mijn opa en oma niet hebben getwijfeld? En jong... Je bent jong Kyara, maar ik weet dat je het aankan. Je bent m'n laatste hoop mooie merrie!" Hij zuchtte. "Maar als je echt niet wilt en ik ben je tot last.... Dan verdwijn ik maar. Voor eeuwig. Niemand vind mij wat waart" Hij draaide zich en en sjokte héél langzaam weg.

Even maakte Condor zich groot, en Kyara schrok, maar toen deed hij weer normaal. "Maar Kyara, zouden jouw ouders niet hebben getwijfeld? En toch is het goedgekomen, want je bent het mooiste wat ik in m'n hele leven heb gezien. Zouden mijn ouders, mijn opa en oma niet hebben getwijfeld? En jong... Je bent jong Kyara, maar ik weet dat je het aankan. Je bent m'n laatste hoop mooie merrie!" Hij zuchtte. "Maar als je echt niet wilt en ik ben je tot last.... Dan verdwijn ik maar. Voor eeuwig. Niemand vind mij wat waart" Hij draaide zich en en sjokte héél langzaam weg. Kyara schrok, en rende achter hem aan, haalde hem in en ging voor hem staan. "Ik kan je nu natuurlijk niet zo laten gaan. GOed dan, dek me maar." zuchte ze. Ze vond het lullig voor de hengst, als ze het nu niet toe zou laten. En inderdaad, ze kon het wel aan! Waar hoefde ze bang voor te zijn? Dat het een slechte hengst was en hij weg zou gaan, en haar met het veulen op zou schepen? Wat een grap!

Plotseling verscheen er een waterige, maar toch zichtbare glimlach op zijn smoel. Plannetje gelsaagd. Nou ja, bijna dan. "Kyara... Ik heb zoveel respect voor deze keuze, je bent geweldig!" Hij werd bijna gek van die geur, rozen, bloemen...Alles zat er doorheen. Hij liep rustig naar haar achterhand toe en ging met zijn neus over de kont van de merrie heen. "Heb je al een naam bedacht? ik wil je altijd helpen hoor" Antwoordde hij iets vrolijker. Hij moest toch wel een beetje bewijzen dat hij vadergevoel had.

Kyara dacht nog eens na. Had ze echt de goede keuze gemaakt? Ja, besloot ze. Dat was de goede keuze. "Kyara... Ik heb zoveel respect voor deze keuze, je bent geweldig!" Kyara glimlachte. Zie je wel? Ze had de juiste beslissing genomen. Condor liep rustig naar haar achterhand toe en ging met zijn neus over haar kont heen. Kyara schrok even. Maar ze kalmerde al snel weer. "Heb je al een naam bedacht? ik wil je altijd helpen hoor" Antwoordde hij iets vrolijker. "Nee, nog niet, maar fijn dat je wild helpen. Ik bedenk ineens, iets van Seriny?"

EDIT BOOTS: I'm sorry guys, maar de punten regeling geldt nog. Voor het geval de hengst had bedacht om in dit topic al te gaan springen, moeten eerst de puntjes omhoog