You nasty, nauseating stallion!

Woede, machteloosheid maar ook angst stroomde door het lijf van Sultan. Alsof hij zichzelf even niet meer in de hand had, want de tijd was aangebroken. Vandaag zal hij Satan weer zien, de hengst die zijn partner zoveel pijn en ellende had toegedaan en dat pikte hij absoluut niet. Boots was een goede merrie, had wel een smoelwerk maar dat was alleen maar goed. Je moest van je af kunnen bijten, maar wat Satan haar had aangedaan kon zelfs de bonte niet tegenop. Snibbig gooide hij zijn hoofd in de lucht, zijn voorhand volgde en Sultan stootte een rauwe hinnik uit. Hoe kon hij verdomme! Misselijke hengst dat hij was, dat hij merries zoiets zomaar aan kon doen zonder er iets bij te voelen. Hij was niet slecht, er zat een hart in die hengst en dat wist hij zelf verdomd goed. Waarom zagen andere dat dan verdomme niet? Satan had iets gehad met een neutrale merrie, waarom zag hij haar staan terwijl hij toch zelf zeker wist dat hij slecht was. Er waren genoeg argumenten om te bewijzen dat hij geen echte slechtzak was, want hij had het hele verhaal al gehoord van Boots. Rustig kwam hij tot stilstand, verhief zijn hoofd wat en sloeg dreigend met zijn staart. Waar was die eikel? Zeker te druk met andere merries en zijn o zo slechte kudde. Pff, natuurlijk.
Na even rondgedwaald te hebben, besloot hij tot stilstand te komen en zijn ogen nog even kort naar voren te richtten. Sultan nam een grote teug lucht, hinnikte luid naar de leider van de Horcrux. De kudde die absoluut niet bij hem paste, maar daar wilde Sultan het verder niet over hebben vandaag. Al snel kroop de geur van Satan in zijn neusgaten, zodra zijn hoeven ook duidelijk te horen waren draaide zijn oren strak naar achter. Woede spoot als gif door zijn aderen en hij kookte bijna. Hij was degene die hem echt kwaad had gemaakt en dat was niet iets wat Sultan snel was. Sul had veel zelfbeheersing, maar dit ging hem net wat te ver.

[17. Boots
&Satan]

Sultan werd alleen maar kwader en kwader, wat alleen maar erger werd toen de hengst het lef had zo'n toon aan te slaan. Totaal overdonderd keek hij de aso aan. ''Wie denk je wel niet dat je bent? Je hebt vast genoeg verstand om te weten wat de reden is dat ik je heb geroepen en dan heb je nog het lef zo'n grote bek tegen me te hebben? Jij gaat zo gruwelijk de fout in Satan, maar volgens mij heb je dat zelf nog niet eens door. Wat jij Boots allemaal hebt aangedaan, vergeeft ik je nooit meer. Hufter.'' Siste hij tussen zijn tanden door, terwijl zijn staart dreigend tegen zijn flanken sloeg. Sultan was neutraal, was bang voor weinig paarden en had een doorzettingsvermogen. Als hij iets wilde, bereikte hij het eigenlijk altijd wel. ''Dat kille gedoe doet me niets Satan. Verman je eens een keer, laat zien dat je niet neutraal bent. Iedereen op Dream Horses ziet je aan als een wannabe slecht paard met een hart, echte slechte paarden zorgen dat ze die reputatie niet krijgen. Doe er wat aan als je nog langer wilt leven, want er zijn zat slechte paarden die dit gedrag van jou absoluut niet pikken.'' Maakte hij hem nog even duidelijk, waarna de zwarte hengst even minachtend snoof en zijn voorpluk voor zijn ogen weg schudde. Het mocht dan wel zo zijn dat hij hem had gefeliciteerd toen hij de Quiet Sparkle had overgenomen, maar dat zorgde er niet voor dat hij zoiets zou pikken. Dit zou hij van niemand pikken en Satan was dus echt geen uitzondering.

Een spottende lach ontsnapte uit de mond van Sultan. Lachend schudde hij zijn hoofd en met een ongelovige blik keek hij de slechte hengst recht in zijn ogen. ''Kom op Satan. Het interesseert me niet eens wat het plan was of wat je verder ook wilt verzinnen. Je hoeft een merrie niet zo te behandelen, ook geen neutrale of goede. Dan ben je echt ziek in je hoofd en heb je respect voor niemand, ben je een hoopje stront en hoor je niet thuis op deze wereld. Dan heb je geen hart, geen gevoel en interesseert je helemaal niets. Zelfs je eigen veulens zou je kunnen vermoorden. Gevoelloze, misselijk makende respectloze gast die je er bent. Jij verdient respect van niemand, geen aandacht en geen liefde. Dat ben je niet eens waard, misbaksel.'' Maakte hij hem even duidelijk, waarna hij kwaad zijn hoofd schudde en de lachbui die hij zonet had was ook compleet verdwenen. Satan moest weten dat hij dit geen tweede keer moest doen, maar Sultan was nu zelf gelukkig met Boots en dat was maar goed ook. Ze verdiende liefde en aandacht na dat incident met die achterlijke voor hem. Hoe kon hij? Serieus, hier kon Sultan wel zo enorm pist om worden. Waarom zou je iemand zoiets aan willen doen, waarom verdomme? Dreigend deed hij een stap naar voren toen de hengst een kwartslag omdraaide. ''Waag het niet om te vertrekken.'' Luid snoof hij eens, zijn ademhaling was goed te horen en het was duidelijk zichtbaar dat Sultan kwaad was, maar dan ook echt kwaad.

[9. Geluk]

Satan luisterde alleen maar, zijn lichaam bewoog niet, zijn oren waren strak tegen zijn schedel aangedrukt terwijl zijn oogwit zichtbaar werd, zijn agressieve houding werd duidelijker zichtbaar voor Sul, hopelijk iets waarvan hij dacht, hee nee doei. Waarsschijnlijk niet maar het was te proberen, of echter niet. Het boeide Sat even niet eens meer. "Niemand krijgt me respect! Geen enkel beest, er zijn enkele die het gekregen hebben en die het hebben! Gevoelloos ben ik, respectloos ben ik evenals, aandacht en liefde krijg ik toch wel. Veulens die door mij zelf gekweekt zijn zouden niet snel vermoord worden Sultan! Daar vergis je je echt in! Ik ben hier klaar mee! Ik ben het zat gezeur aan te moeten horen!" Een ruwe blik werd Sul zijn richting in gesmeten terwijl Sat zijn staart tegen zijn flanken aan sloeg. Verkeerde citaten zijn de enige citaten die nooit verkeerd geciteerd worden' Dat was eits wat door zijn gekke kop heen schoot.

14. '"Verkeerde citaten zijn de enige citaten die nooit verkeerd geciteerd worden." ' - Onbekend

Insploos, ben mega moe

''Verspil je tijd niet met die agressieve houding, want ik zal er nooit bang van woorden. Diep van binnen heb je een hart, je bent niet gemaakt om paarden te vermoorden en dat weten we allemaal, 'Satan'.'' Zei hij bot, maar Sultan vertelde enkel en alleen de waarheid. Het was gewoon zo, een slecht paard dat iets begon met een neutrale was niet echt slecht, dan had je een hart. Zoals alle slechte paarden altijd vertelde; Wij hebben geen hart, we hebben zwart bloed en we voelen geen pijn. Hoe konden sommige dan partners hebben, als je toch geen gevoelens en hart had? Soms begreep hij die slechte paarden gewoon niet, stelletje schapen dat het ook waren. Ze wisten niet wat ze wilden en hadden daarom maar het pad Slecht gekozen, waar sommige vast en zeker spijt van gekregen hadden. ''Waarom had je dan iets met Boots? Had je ook geen respect voor haar, voelde je geen greintje liefde? Kom op man, je kunt het allemaal wel ontkennen maar iedereen weet dat het waar was. Jij was verliefd op Boots, geloof er zelf nou eens in en doe niet alsof wij achterlijk zijn.'' Vuurde hij terug. Sultan sloeg kwaad met zijn hoef op de grond, schudde zijn hoofd een keer en keek Satan recht in zijn ogen aan. ''Als je dit gezeik zat ben, had je niet aan een relatie met Boots moeten beginnen en had je moeten laten zien dat je puur slecht was. Nu heb je je reputatie verpest en dat weet iedereen, mafkees.'' Voegde hij er nog snel aan toe. Wat dacht die Mustang wel niet? Dat Sultan in zijn grapjes zou trappen? Echt niet.

[43. Schaap]

Lachend schudde de hengst zijn hoofd, haalde met zijn voorbeen uit naar Satan toen hij zijn woorden hoorde. Wie dacht hij wel niet dat hij was, dat hij zomaar merries kon misbruiken? ''Ontken het nou niet steeds, want ik weet dat het waar was. Waarom ben je dan verdomme in haar kudde gegaan, heb je een veulen met haar gekregen? Wat ben jij voor vies, rot misbaksel. Jij hoort hier niet op de wereld, jij verdient het niet een kudde te leiden. Niks, jij hoort hier echt niet op de wereld thuis Satan. Jij moet rotten in de hel, je mag geen respect krijgen en je moet leren dat je geen merries mag misbruiken. Of je nou goed of slecht bent, als hengst word je dan als zwak gezien. Pak iemand van je eigen lengte en geslacht, dan laat je pas zien dat je ook andere paarden aankan en niet alleen maar een merrie. Zieligerd.'' Sultan klonk enorm kwaad, wat hij trouwens ook was op de hengst. Tegelijk was hij ook enorm verward, wat hij kon niet begrijpen hoe je iemand zo kapot kon maken, op deze manier. Hoe kon het dat je er niets bij voelde, waarom zou je uberhaupt iemand zijn of haar leven zuur willen maken? Als iedereen elkaar nou eens met rust liet, respect had voor elkaar dan zouden deze problemen er niet eens meer zijn. Vroeger was er bijna nooit drama, hij wilde die tijd weer terug. Nu was het alsof er elke dag wel wat gebeurde en daar baalde de zwarte hengst aardig van. ''Ik word echt misselijk van je Satan en ik snap niet waarom je het leven van andere wil verzieken. Wat is er verdomme mis met je?'' Siste hij pist.

10. Verward

Krachtig snoof Satan wederom, Sat negeerde de hengst zo veel mogelijk. Waar ging het uberhoud allemaal om, om die zielige bonte rot koe, dat afschuwelijke beest! Boets. Sat begon haar spuugzat te worden, in elk opzicht vooral door de rothengst voor zijn neus die de afschuwelijke naam Sultan moest dragen, afschuwelijke verwaande irritante rothengst! Kon hij zich niet met zijn eigen probleemjes bemoeien, pronken met dingen die intressant waren voor hem, niet zijn kudde verliezen aan nutteloze dingen! Geergerd haalde Sat kort zijn neus op, keek minachtend naar Sul. "Dat zijn dingen die je geen zak aan gaan Sultan! Dit is al uitgevochten met Boets dus waar bemoei je je uberhoud mee. Ga je bemoeien met je eigen kudde. Hoebedoel je ik ben een 'super' hengst" Het laatste kwam er minachtend uit, eerder verafschuwend. "Je kudde van je partner elkeer over nemen, keer op keer. Om hem uiteindelijk als nog te verliezen.. Dat is pas zwakheid, zieligerd. Ik ben klaar met dit gemekker van je!" Kwaad draaide Sat zich om, kwaad was zacht uitgedrukt eerder woest kwam er van te pas, zijn oren lagen plat en strak tegen zijn schedel aangedrukt terwijl een zwarte overmate lange staart tegen zijn flanken aansloeg, striemen werden bijna zichtbaar als het ware. Bloed begon hier en daar te stromen uit enkele wonden die ontstonden. Zijn lichaam bewoog zich voort in een kalme stap daarna.

17. Boets.