The Next Morning : The meeting

De bruine merrie galoppeerde vrolijk naar de bloemenvelden toe. Achter haar was haar kleine groep die haar volgde naar de bloemenvelden. Haar zwarte lange manen dansten vrolijk met de wind mee terwijl ze weer naar de bloemenvelden ging. Jane was zo erg blij. Tarzan die ze gisteren nog ontmoet had had vandaag met haar afgesproken om haar groep te ontmoeten. Ook al was de helft verdwenen... Jane wist niet waar de andere twee waren, maar ze zouden toch wel ergens moeten zijn toch? Ze zouden stoppen bij de plek waar ze Tarzan had ontmoet. Precies daar waar ze eerst ook stond. Haar oude hoefsporen waren gelukkig nog duidelijk te zien. "Hier stoppen!" beval ze Bonheur en Sugar. Ze stopte. Ja, dit was die ene plek. Er waren meer rode bloemen dan gele. Dat was zeker de plek. Even leek er niets te gebeuren, maar toen zag Jane het. Ze zag Tarzan, en nog 3 andere paarden komen, waarvan ze een heel erg goed kende. Ze probeerde die maar te negeren terwijl ze glimlachend naar Tarzan keek die er aan kwam.


[ IEDEREEN VAN DE VERHAALLIJN FROM THE WILD!! Wanneer je niet post als het al drie dagen jou beurt is gaan we gewoon verder met deze ketting zonder jou.
Ketting van reacties:
Jane - Tarzan - Bumblebee - Nutia - Sugar - Faceless - Giovanni - Willow - Bonheur - Star Bust

Praten gaat voor groep 1 met twee kleuren: Een in wilde paardentaal (wat holbewonerachtig heah? XD) En een in eigen taal. Zet er wel onder wat wat is
Voorbeeld:
Jane
Wild: Donkerrood
Normaal: Violet

(groep 2'ers mogen dat ook doen gewone wilde taal of supereenvoudige wilde taal voor groep 1 XD zie Tarzan's postjuh)]

Tarzan stond op een grote rots. Een rots die uitkeek op het bloemenveld en nog een gebied. Hij snoof. Zijn hals was trots geheven, zijn staart wapperde in de wind, de wind speelde met zijn manen en zijn sokken, zijn sokken dansden als nooit tevoren. Hij wachtte. Hij wachtte op Jane en haar groep. Meer wist hij niet. Zíjn groep stond achter hem. Nutia, Faceless en Giovanni. Hij sperde zijn neusgaten wijd open en snoof. De wind bracht een pakketje. Een pakketje van geur. De afzender was Jane en haar kleine groep. Rustig wachtte hij tot ze stilstond en wendde zich af. Hij liep de schaduw in en samen met zijn groep verdween hij in de schaduw.

Rustig stond hij naar haar te kijken toen hij ietwat plechtig naar haar toe liep. Geheven hoofd, borst vooruit, geheven staart en dat soort dingen. Leiderschap deed dat met je. "Halt houden!" Beveelde hij toen hij Jane wat was genaderd. Rustig liep hij verder tot hij 30 centimeter van haar was verwijderd. Op zijn ernstige gezicht kwam een glimlach. "Hoi Jane, hier groep in bloemenveld en in DH." Sprak hij vriendelijk. "Zeg Jane maar een voor een gedag...... Alsjeblieft." Sprak hij rustig naar zijn groep. Eerst wenkte hij Nutia en greens naar haar. "Jane kent onze taal niet dus niet te ingewikkeld, zeg je naam maar en wat je nog meer nodig vindt." Zei hij vriendelijk. Rustig liep hij iets achteruit.

[Wild
Jane ]

Zijn passen waren groot en breed. Een luide hinnik galmde door het gebied. De bloemen rooken sterk, de geur brandde in zijn neus. Enkele bloemen waren zo groot dat ze kietelde onder zijn buik. Bohneur zuchte, nam een aantal grote passen tot een andere bekende geur zijn neus binnen drong. Jane. Zijn laatste passen zette hij extra kracht bij en zijn staart vloog achter hem aan. Enkele bloemen werden letterlijk onthoofd en de kopjes vlogen om zijn oren. Het kon hem niet schelen, hij moest snel bij Jane zijn. Algauw verscheen de vorm van Jane. Hij greens en maakte een langzame overgang naar draf en stap. Hij stond stil voor Jane. Hij knikte, zijn begroeting. '''Jane'' zijn vriendelijk stem galmde over het gebied, maar toch was zijn stem zacht. Hij keek om zich heen en er was nog een paard. Die kende hij niet. Hij knikte het paard vriendelijk toe. Hij keek naar het paard, maar hij verstond het niet. ''Jane, ik versta het niet'' zijn stem was zacht, hij fluisterde het bijna. Hij voelde zich dom. Hoe kon hij dit niet verstaan? En jane wel? Hij moest nodig paarden ontmoeten, want het was duidleijk dat Jane de hengst wel kende. Hij knikte nogmaals vriendelijk naar het paard. ''Bohneur'' was het enigste wat hij wist te zeggen. Kon het paard hem verstaan? Hij hoopte het. Dat zou het wat makkelijker te maken.
[ Rood = Jane.
Blauw = Wild ]

Nutia liep met Tarzan, Giovanni en Faceless door het bloemenveld. Ze vond het wel gaaf dat ze de andere kudde zou gaan ondmoeten. Wat zouden hun doen. Zouden ze andere gewoontes hebben? Ze was ook best bang, wat als ze elkaar niet zouden verstaan? "Halt houden!" Beveelde Tarzan. Nutia stond metteen stil, ja ze was gehoorzaam, maar dat was haar karakter. Tarzan liep naar de merrie van de andere kudde toe. "Hoi Jane, hier groep in bloemenveld en in DH." Sprak hij vriendelijk. Nutia begreep het niet, maar het zou wel. "Zeg Jane maar een voor een gedag...... Alsjeblieft." Sprak hij rustig naar zijn groep. Eerst wenkte hij Nutia en greens naar haar. "Jane kent onze taal niet dus niet te ingewikkeld, zeg je naam maar en wat je nog meer nodig vindt." Zei hij vriendelijk. Rustig liep hij iets achteruit. Nutia knikte naar tarzan en stapte opgewekt naar Jane toe. "Hoi, ik ben Nutia. Welkom." Met een glimlach keek ze de merrie aan en stapte toen weer naar Tarzan. "Was dat duidelijk denk je?" vroeg ze wat onzeker.

Jane
Wild

Sugar soepele en elgante galoppassen waren ruim. Ze leek te zweven van de grond en ze zwiepte haar staart eens. Haar goudkleurige vacht glansde in de zon. Toen Jane zei dat ik en Bonheur moesten stoppen, deed ze dat meteen. Ze stopte en hield halt. Haar neus ging over enkele rode kroonbladeren die de bloemen sierden, vervolgens hief ze haar hoofd weer. Toen zag ze een andere hengst, met enkele andere paarden achter zich. Haar oren draaiden naar voor en haar ogen schoten over de paarden heen, een grote hengst leek de kudde te leiden en zei wat in hakkelig wat in haar taal. Een grijns ging over haar gezicht, het klonk grappig in haar oren, maar toen de hengst weer wat sprak, in een andere taal draaiden haar oren wat. Waar sloeg dat op? Ze begreep het totaal niet. Ze schudde haar hoofd, en Bonheur zei al snel dat hij het niet snapte. "Ik ook niet Jane." Sprak ze zelf met haar zuivere stem. Al snel was haar blik weer gericht op de andere paarden, wat zouden ze bedoelen. Een enkele merrie, een witte kon een beetje hun taal praten. "Ik ben Sugar." Zei ze tegen de witte merrie. Ze brieste zacht en keek toen de anderen aan. "Sugar." Zei ze, net als Bonheur alleen tegen de onbekende paarden.

Jane.
Wild.

Sorry voor de late reactie.

Dus dit was die groep waar Tarzan Giovanni heen stuurde. Ach, zolang hij maar bij Faceless kon blijven vond hij het best. Hij zag dat Faceless in een slechte bui was, of in ieder geval tegenover Tarzan. Een goed teken! Hoe minder hengsten om haar heen, hoe meer Faceless tijd aan hem moest besteden! Misschien zou hij ook nog een paar hengsten van Faceless vandaan moeten houden, wat roddels over haar verspreiden? Dan zou ze dood ongelukkig naar lieve Gio'tje rennen en merken hoe onuitstaanbaar hij was (XD). “Whát? Moet ik anders tegen ze gaan praten? Waar slaat dat op?’’ "Ja, waar slaat dat op?" zei Giovanni, proberend om bij Faceless in de smaak te vallen. Faceless stelde zich toch voor. Giovanni besloot dat ook maar te doen om bij Faceless op te vallen. Hij zag al de nodige hengsten, die zag hij al over een minuut of 2 kwijlend naar haar kijken. Dan zou hij woedend naar voren springen en ze aanvallen. "Hallo, ik Giovanni" zei hij maar ongeïnteresseerd. Hij schraapte met zijn hoef over de zachte grond.

[Heel erg sorry voor de late post T.T

Groen=Tarzan
Indigo/paars= Jane =P ]

Willow stond een beetje te kijken naar wat de andere paarden allemaal deden. Zelf kon ze niet zo veel zeggen,Eigenlijk wist ze gewoon niet wát ze moest gaan zeggen. haar ogen gleden over enkele paarden die ze nog nooit gezien had. Ze praatten allemaal met elkaar, alleen durfde willow gewoon niet echt met de vreemde paarden te gaan praten. Elke keer als een paard naar haar keek krulde ze haar lippen een beetje op. Wat zouden ze wel niet van haar denken.

Rollende spieren waren te zien onder de vacht van Star Bust. Hij draafde in een rustig tempo door de bloemen velden. Hij lette niet op de omgeving, maar dacht na. Hij dacht na over zijn verleden, waar hij nog steeds niet goed mee om kon gaan. Hij hoorde de hinnik van Jane. Snel stoof hij weg in galop. “Whát? Moet ik anders tegen ze gaan praten? Waar slaat dat op?’’ Star Bust keek Faceless verontwaardigd aan. Ja hij had haar over duidelijk gehoord. Star Bust fronste zijn wenkbrauw en stapte een rondje om haar heen. ''Sorry, dat wij nie best wild praen.'' Zei hij op zijn beste wild. Maar hij leerde het al steeds beter. ''Star Bust.'' Zei hij kalm. De fries zwiepte met zijn staart en keek Faceless uitdagend aan.

Jane
Wild

De paarden van Tarzan's groep waren... apart. Sommigen waren best aardig, anderen waren gewoon vreemd. Zoals de idiote merrie Faceless, en die zwarte hengst die Giovanni zei. Overduidelijk dat die van Faceless hield. Tss.''Jane, ik versta het niet'' "Ik ook niet Jane." Duidelijk was dat Sugar en Bumblebee niet goed konden verstaan. "Ze stellen zich voor," zei Jane, "Ehm, de voorste hengst is Tarzan, de sneeuwwitte merrie is volgens mij Nutia, de crèmemerrie is Faceless, en de zwarte hengst is Giovanni. Ik weet niet hoe die bonte merrie heet." Toen Star Bust begon te praten was ze nogal verbaasd. "Wauw, jij kan goed wild praten! Waar heb je dat geleerd?" Toen ze merkte dat ze niet echt slim was door gewoon haar eigen taal te praten probeerde ze een nieuwe zin uit, met de nieuwe woorden die ze had gehoord van Star Bust. "Wij nie wild. Wij praen nie wild. Tarzan groep nie wild praen?" Ze probeerde te vragen of iemand ervaring had met wild praten omdat dat misschien wat handiger was. Ze zei haar zelfde zinnen in haar eigen taal zodat de anderen ook wat wilds konden leren. Anders stonden zij en Star Bust er alleen voor om alles duidelijk te maken. "Mochten jullie nog iets willen zeggen, kunnen we er samen uitkomen." zei ze tegen haar groep.

Tarzan wist dat hij heeeeeel makkelijk praatte en dat was niet eens mogelijk maar hij was nogal….. tja hoe kon je het noemen? Ghehe hij had eigenlijk best wel lol. Aww… dat mocht hij niet, foei, stoute tarzan ghehe. De hengst die het eerst zijn naam zei zei verder niets, oke logisch eigenlijk. Bonheur dus. Ghehe Nutia stapte naar voren en stelde zich voor. Tarzan knikte even en keek weer naar de volgende. Sugar. Omg dit zou nog lastig worden als hij en zijn groep contact wouden leggen. Het idee alleen al bezorgde hem ernstige migraine. Even wierp hij een boze blik naar Faceless die haar mondje ook maar eens open. Maar oke hij moest niets laten merken dus hij bedacht een antwoord. Heel superieur hoor. ”Insgelijks Faceless. En nee hoor maak het maar zo lastig mogelijk joh.” Sprak ie nonchalantjes. ‘Hallo ik Faceless’ zei ze. Hij moest grijnzen. Ze kon het wel maar waarom dan zo koppig? Weer knikte hij bij haar vraag en verzette even zijn benen om ze in beweging te houden aangezien het wel frisjes was nu. Giovanni was er nog. Oke even namen rondje in z’n hoofd, Bonheur, Sugar en Giovanni. Ghehe wat was ie toch goed. Nu keek ie naar Willow maar keek daarna weer naar een ander paard aangezien Willow niets durfde te zeggen. De volgende was blijkbaar Star Bust. Hij glimlachte bij Jane’s zinnen. Hij dacht even na. Oke hier werd ie niet wijzer van. Even keek hij de groep rond. ”Even kijken of ik het goed verstaan heb. Ze kunnen niet wild praten wat iedereen nu weet, en weet iemand wie wild praat?” Vroeg ie maar. Veel meer had geen zin nu. Nou maar wachten.

[sry flutje]

Het was duidelijk dat Faceless het echt belachelijk vond. Nutia grinnikte. Zij had nu al een hekel aan Faceless, maar was zo verstandig dat niet te laten zien. De friese hengst kon best wilt praten! Star Bust dus. ”Even kijken of ik het goed verstaan heb. Ze kunnen niet wild praten wat iedereen nu weet, en weet iemand wie wild praat?” Vroeg Tarzan. Nutia knikte. "Misschien is het dan handiger dat we allemaal hun taal praten, ook tegen elkaar." Ze richte zich op Faceless en wilde wat zeggen, maar hielt toch haar mond maar. Ze was stil en verlegen normaal, maar nu was ze gewoon in een andere bui.

De merrie schudde haar blonde manen waarna ze mooi langs haar hals vielen. De woorden die om haar heen vlogen kon ze nauwelijks volgen. De andere paarden praten zo snel in hun vreemde brabbeltaal, moesten wij dat nou ook gaan doen? Echt niet. Ze zag hoe een crème kleurige erg geïrriteerd was, maar waarom dat nou weer? Ze stelde zich vervolgens voor als Faceless. Een zwarte hengst antwoordde daarop wat en stelde zich toen ook voor. Wat vervelend nou, ze kon die vreemde paarden totaal niet verstaan. Ze wilde weten wat er bij zich afspeelde. Ze schudde even haar hoofd en liet toen haar amber kleurige ogen over de vreemde paarden lichamen heen glijden. Elk paard nam ze van top tot teen op. De hengst die het meest aantrekkelijk in hun groep was dan ook zeker Giovanni, die andere dikke grote hengst was alles behalve aantrekkelijk. Ze bekeek de grote hengst Tarzan weer, precies de naam die bij hem paste. Ze grinnikte even en hoorde toen Star Bust praten. Ze kon het bijna wel uitgieren van de lach. Het klonk zo dom. Toen Jane ook weer een paar woorden met een lach verwekkende toon uitsprak, kon ze een speelse grijns niet onderdrukken. Ze zei verder niks meer, die paarden konden haar toch niet verstaan, en ze kon ook niet hun taal spreken. Alleen de naam van een zwartbonte merrie wist ze nog niet. Maar wat boeide dat nou, het enige nuttige aan deze groep was dat er een hengst in zat die Sugar wel in de smaak viel. Maar verder ook helemaal niets. We konden ons toch prima zelf redden? Dan kan dat ook wel verder zo.

Een wat vaaglijkende hengst sprak haar na. Geirriteerd keek ze hem aan. Had ze ıets van hem aan ofzo? Mompelend keek ze naar tarzan, dıe haar vervolgens gelıjk gaf.”Insgelijks Faceless. En nee hoor maak het maar zo lastig mogelijk joh.” Ze glımlachte even, mooı, daar was ze het mee eens. ”Even kijken of ik het goed verstaan heb. Ze kunnen niet wild praten wat iedereen nu weet, en weet iemand wie wild praat?” Faceless grınnıkte even een gaf toen een bemoedıgende knık naar Jane. Een blık van `Zal ık het vertellen`. Vervolgens lıep ze even om gıo heen en grınnıkte. Dacht dıe gozer nou serıeus dat hıj heel knap was,stoer was of maakte hıj een grapje? Ze snoof even luıd en antwoorde vervolgens; `Stel dat ık wıld zou praten Tarzan,wat dan?`

Sorry voor kortheıd. Ik kan nıet werken met turkstoetsenbord en mıjn tıjd ıs op.