When the summer is gone, There comes the next thing.

Little I am.
The world is big,
Bigger for me than for you.
Becaus I'm to smal for it.

Rood/bruin gekleurde bladeren hingen meters hoog aan de bomen, bladeren in verschillende figuren en lengtes. Met verschillende kleuren, sommige hadden een kastanje achtige bruine kleur weer andere een rode kleur. Bladeren vielen hier en daar van uit het niets naar beneden terwijl onder zijn hoeven zich een laag met dode bladeren had bevestigd. Sommige waren al geheel verteerd, andere waren nog redelijk vers. Groot was het wezen niet wat de bladeren betrad, ze nog meer verpletterde dan dat 'ze' al waren. Zijn kleine benen zette zich met vlugge bewegingen vooruit. Het was slechts een stap, een draf zou nog sneller zijn evenals zijn galop. Tarek was de naam van het wezen, zijn ras was bekend bij meerdere, een Shetlander. Een hypere kleine Shetlander die overal aanwezig was, die iedereen mocht. Behalve dat gene wat zich aan de kwade zijde stond, ieder die neutraal was, ieder die goed was. Alleen zij waren welkom in zijn wereld. In zijn wereld die groot was. Luid snoof Tarek, drukte zijn bruine kleine oren naar voren terwijl zijn hals gestrekt werd om daarna rondgebogen te worden. Zijn neus werd tegen zijn brede borst aangedrukt terwijl zijn staart meerdere malen tegen zijn bespierde flanken aansloeg. Zijn tempo bleef het zelfde, ogen bekeken de omgeving. De bomen met hun bladeren, andere bomen waren al deels kaal. Bloemen waarvan er slechts enkele bladeren van over gebleven waren, gras wat hier en daar groeide. Mos wat de boomstammen bekleedde in hun nederige nabij zijn. Allemaal tekenen dat de zomer zich de weg had laten wijzen naar de herfst. De tempratuur zou gaan dalen omzich hierna voortebereiden op de aankomende winter. Tarek zijn wintervacht was al begonnen, opzich was het in het begin stadium. Het was nog vrij dun, niet zo dik als in de winter waarbij de kleine hengst op een teddybeer leek inplaats van op een paard.

&& Ieder die wilt komen =)

Zachtjes snoof de kastanje bruine hengst, hengst was echter een groot word. Eerder het begrip hengstje werd toegepast bij hem, bij zijn grootte. De meeste vergeleken hem met een klein veulen of met een normaal veulen. Krachtig bewoog zijn hoofd heen en weer, zijn lichaam maakte een ophouding waardoor het stilstond, zijn hoofd geheven. Zijn hals gestrekt hierdoor groter lijkend. Zijn oren waren nog steeds vrolijk naar voren gedrukt terwijl zijn uitdrukking vriendelijk was. Een voor hem grote zwarte hengst stapte op hem af, het was lang geleden dat andere paarden hem gezelschap hadden gehouden. Tarek had de laatste tijd een beetje heen en weer gedwarreld om de omgeving te verkennen, om zijn lichaam meer te trainen. Om meer vorm en spieren te krijgen. Zijn manen dansde sierlijk met de wind mee naar achtere, evenals zijn staart. Gelukkig was de hengst goedaardig, dat was te zien aan zijn houding. Aan de uitdrukking op zijn gezicht en aan meerdere dingen die makkelijk zichtbaar waren aan hem. Een glimlach verscheen op zijn schattige lippen, een vriendelijke, ondeugende twinkel verscheen in zijn ogen terwijl Tarek begon met spreken. "Aangenaamd, Ik ben Tarek, Vertel, wie is de belachelijke grote hengst voor me die me opzich heel erg vriendelijk lijkt maar dat hopelijk ook is. Maar zoals ik al zij, ik ben de aller gekste en aller drukste shetlander in Dream Horses, Tarek dus." Vriendelijk en ondeugend klonk zijn stemklank terwijl zijn ogen op hem gericht waren.

Haar vachtje begon al te komen. Ze begon al op een klein teddybeertje te lijken. Rustig stapte de ondeugende Bayesa voort. Bayesa werd soms vergeleken als een veulentje. Maar ze was toch degelijk een shetlander! Een shetlander een trotse shet! Maar jammer genoeg waren er niet veel shetten hier. Eigenlijk wou ze heel graag wel eens iemand van dezelfde grote willen hebben als haar! Iemand die ook ondeugend was! Ook een pure shet! Maar wel iemand die trots was om Shet te zijn! Ja, Bayesa was zeker kieskeurig. Heel kieskeurig. Ze snoof. Opeens zag ze een gigantisch paard voor haar staan. Ze knipperde even verbaasd met haar ogen. Bayesa stopte, en keek naast haar weer. Keek ze verbaasd naar het ponytje. Een hengst. Het.. Het ding naast haar was een shetlander! Een echte! ''Wazzza! Een Shetlander!'' Riep Bayesa uit. Ze greens breed. ''Een echte! Hallo daar Tarek. Ik ben Bayesa!'' Riep ze overblij. Daarna richtte ze zich op het grote beest. ''Hallo daar groot paard! Ik ben Bayesa en jij? Wist je dat je zo groot bent dat ik onder je door kan?'' Zei Bayesa vrolijk waarnaar ze onder de hengst door ging. Ze moest wil is waar een beetje bukken maar het lukte haar!

Tarek zijn bruine ogen waren nog steeds gericht op de veel te grote zwarte paard wat zichzelf echter nog steeds niet had voorgesteld of echter had gepraat tegen het kleine shetje. Een nieuwe geur werd na mate de tijd verstreek ruikbaar, het prikkelde zijn neusvleugels kort terwijl zijn bovenlip kort omhoog gedrukt werd waardoor hij dus Flemde. Daarna werd ruw zijn hoofd heen en weer geschud, zijn bruine neus werd tegen zijn borst gedrukt terwijl een bonte shetlander merrie zichtbaar werd, echter nog een veulen van vijf maanden. "Wazzza! Een Shetlander!" Riep ze luid grijnzend uit. "Een echte! Hallo daar Tarek. Ik ben Bayesa!" Riep ze overblij uit. Waarna haar blik zich tot het grote paard wendde en sprak tegen het of eerder gezegd hem. "Hallo daar groot paard! Ik ben Bayesa en jij? Wist je dat je zo groot bent dat ik onder je door kan?" Waarna ze het ook maar deed. Zijn manen werden tegelijk zachtjes naar achter gedreven door de lichte wind die er rond zoefde als het ware. "Heeeee,,, Eindelijk na een hele hele hele lange tijd zie ik weer is een shetlander. Lang geleden! Aangenaamd Bayesa. Mijn naam weet je zo te horen al." Kort dacht Tarek terug aan het verleden, toen Tarek aan het hoofd stond van een kudde vol Shetlanders. Een lichte grijns sierde zijn lippen bij de gedachte aan het verleden..