Met een haastige draf ging Visual naar de Ash Valley toe. Waren haar tranen die ze om Boots gehuild had niet meer te zien? Nee. Waren er enkele sporen over van liefde? Een venijnig bijtwond in haar nek. Iedereen die wist van haar gevecht, -dat nog geen uur geleden plaats had gevonden, dus veel zouden het niet weten-, zou denken dat de wond in haar nek van Boots kwam, en niet van Nirvana. Het had tijd nodig om te helen, maar het was niet erg ernstig. Ze wilde er niet uitzien alsof ze op leven en dood met Boots had gevochten. Dat kwam zwak over: Alsof ze eerst zwaargewond was geraakt, en dan schuil zoekt bij een slechte kudde. Haar wonden waren niet al te erg, zelfs licht. De hoeven die eerst op haar vacht gegraveerd stond, waren al verdwenen. De wonden vielen nog meer mee dan ze dacht. De lichte pijntjes deden haar niets meer. Goed, nu weer in de rol van een slecht paard. Fawn, 1 gesprek en stap 1 van haar plan was geslaagd. 1 Mislukkeling, en haar plan was naar de haaien. Ze moest een onderdanige houding opstellen. De meeste alfa's vonden het geweldig als je respect toonde. En Visual kennende moest er dan wel iets verschrikkelijks gebeurd zijn, zich onderwerpen aan een slechte alfa was wel het laatste wat ze zou doen. Goed, haar motieven. Nee, nog niets. Maar ze was de merrie die op elke vraag een antwoord wist. Ze slikte de grote brok Boots-verdriet door, weg uit haar keel. Het was tijd voor actie. Ze stopte haar haastige draf, en verlangzaamde langzaam haar pas, totdat ze tot stilstand was gekomen. Ze keek om zich heen. Niemand te zien. Goed, onderdanige houding. Alles wat leek op dominantie: NIET DOEN! Dat was het enige. En een beetje laag houden. Dat was niet echt nodig voor Visual, aangezien ze toch al een paardje mini-formaatje was. Paardje miniformaatje. Gossie dat rijmt. Nee, ze moest in haar rol blijven. Ze wist niet hoe Fawn reageerde, en ze wist alleen dat het een duivelse slechte zwarte merrie was met een ego zo groot als het universum. Heel normaal voor een slechte alfa uiteraard. NEE IN JE ROL BLIJVEN VISUAL! schreeuwde Visual in gedachten tegen haarzelf. Ze zuchtte een keer. Toen gooide ze haar voorbenen in de lucht, steigerde en trapte met haar voorbenen in de lucht. Aah, dat was even fijn. Ze moest alles wat voorheen was gebeurd vergeten. Even voor nu. Fawn was nu het punt waar ze zich op moest concentreren. Voor de Fire Flame ging ze bij de Valkyrie. Wauw, zo iets zou best vaag zijn als iemand dat ooit hoorde. Maar dat was haar plan. Dat was haar eigen plan. Ze had geen zin om opnieuw te steigeren. Misschien was Fawn in de buurt, en zag ze haar dominante steiger-gedrag. Of zag ze het aan als steigeren. Ze gooide haar hoofd in de lucht, en hinnikte luid naar de leider van de Valkyrie, in deze zin: Fawn. Ze wist ook dat er een tweede leider was, Kyanos ofzoiets. Maar ze ging toch liever op Fawn af. Meteen liet ze haar hoofd weer een beetje zakken. Straks had ze weer een dominante houding. Macht der gewoonte waarom plaagt u mij, dacht Visual. CONCENTREER JE, riep een stem tegen haar oor aan. Oh ja, concentreren op Fawn. Fawn Fawn Fawn. Ze moest niet onzeker overkomen, maar ook niet dominant. Ze moest laten zien dat ze respect had, maar ook een goede ondersteuning kon zijn voor de Valkyrie. Ja. Dat had ze in gedachten. Ze verstopte snel haar spanning en angst achterin haar hoofd. Dat was met Boots niet geweldig goed afgelopen, maar met dit kon het geweldig goed van pas komen.
[&'nd FawnieSwawnie :3 ]
[&'nd FawnieSwawnie :3 ]