Searching for friends

Hummer keek door de bomen heen, ze waren er te veel. Ze draaide zich om en keek daar om zich heen. De bomen waren best wel eng. Al die schaduwen ze leken allemaal heel erg boos. Hummer raakte lichtelijk in paniek. Ze rende snel naar de richting toe, waar ze vandaan was ze gekomen. Bij het begin van het was zuchtte ze even. Ze liet zich op de grond glijden van het natte gras. Ze lag net in een straaltje zonlicht, het was lekker verwarmend. Ze legde haar hoofd op haar beentjes. Ze keek een beetje om zich heen. Ze sloot een oogje, ze was te bang dat er iemand uit het bos kwam en zo. Ze dacht na over hoe haar ideale droompartner eruit moest zien. Ze viel daarna in een diepe slaap, ze kon haar ogen niet meer openhouden.

Dygur snoof en zette woedend zijn gedachtes uit zijn kop. Rezzie moest het nog maar eens bewijzen. Pfuh. Bah. Koppig stak hij zijn neus omhoog en brieste. Langzaam bedaarde hij. Reppie was hier lekker niet ¬¬ of wel....? Neen. Wel een paard die zelfs nog groter dan hij/hem was. Whoeh, da's normaal maar toch. Of... Ja, Dygje was net iets kleiner dan de pony. Hij spitste zijn oren en schudde kalm zijn hoofd. Met een vriendelijke glimlach liep hij naar het paardje toe en knikte eens. 'Goeiedag. Ik ben Dygur. En jij?' Vroeg hij rustig met een warme stem. Ree had nooit de vriendelijke hem gehoord. Tja, moest hij maar niet zo doen.

[sry flut]

Hummer keek om zich heen, plotseling hoorde ze "Goeiedag. Ik ben Dygur en jij?" Ze sprong met alle vier haar beentjes in de lucht, ze was nog nooit zo erg geschokken. [color=red]["O, hooi, ik ben hummer kun je me alsjeblieft nooit meer zo laten schikken ik schrok me net een hoedje."/color] Zei ze al wat meer gekalmeerd. Ze keek naar het paardje dat net iets groter dan haar was. Je kon zijn ogen niet echt zien, er zaten heel erg veel manen voor. Ze waren wel heel erg mooi en dik. Ze deed een stapje dichterbij, ze vertrouwde de hengst wel, hij zag er niet echt bepaald gemeen uit ofzo. "maarreh alles goed met je? sorry van mijn boze uitval, ik schrok gewoon enorm" zei ze. ze wachtte op een antwoord.

Dygur grinnikte hard toen hij het kleine ding in de lucht zag springen. Daarbij schudde hij even met zijn hoofd, leuker dan dit kon je niet begroet worden. Oke, het leek op uitlachen als je hem niet kende maar als je hem wel kende dan had hij humor en waardeerde humor ook. Dygur spitste zijn oren en glimlachte. 'Sorry dat ik je liet schrikken Hummer. Leuke naam.' Sprak hij vriendelijk. Zijn zware basstem bromde lekker mee. Ja hij was oud aan het worden. Niet dat hij dat erg vond. Niemand merkte dat btw aan hem omdat hij toch al zo klein was. Dygur schudde zijn hoofd en gluurde tussen zijn voorpluk naar de shet. Ja hij was waarschijnlijk net iets groter dan haar. Ach, zoveel maakte het niet uit. Het maakte hem lekker niets uit. Weer grinnikte hij en snoof rustig.

"weet je, je bent eigenlijk best wel aardig, zit je bij een kudde ofzo? Zo ja bij welke?" vroeg ze met een lief stemmetje. Ze dacht na of het paardje bij een goede of een slecht kudde zou zitten. "Ik ben het eigenlijk helemaal vergeten te vragen, maar wat is je naam?" vroeg ze, dom dat ze was vergeten te vragen hoe het paardje heette. Misschien kon het nog wel iets tussen hun worden. Of wou ze toch liever niet een partner? Ze wist het niet precies. Ze hoopt het wel, dat denkt ze teminste. ze had iemand nodig, die haar liefde en aandacht gaf. Die haar warmhoud als het koud is, iemand die haar gelukkig maakt. Ze kijkt naar Dygur en wacht rustig op een antwoord.

zullen we spelen dat hummer en dygur hebben? ik zoek nog een partner[b]

-erm ik heb al een vrijwilliger T.T sry-

Dygur grijnsde opeens. 'Ja, ik ben Dygur en zit in een kudde, Eternal Guardians. Eerst onder leiding van Rezzie en toen van Sultan. Maar Sultan is beter. Vind ik. Persoonlijk.' Zijn toon was kalm, nonchalant. Alsof het niet erg was dat hij onrespectvol was voor Rezzie -Neeuuuhhh duh echt niet xD-. Dygur schudde zijn grote bos manen en bokte even vrolijk. Langzaamaan kwam zijn ware aard tevoorschijn, het kleine, schattige, lieve IJslandertje dat niets meer dan een echte goedzak was. 'Dus Hummer, zit jij in een kudde?' Vroeg hij nieuwsgierig. Langzaam zette hij een poot naar voren toen de andere en rekte zich uit met een grote gaap. Hij smakte even met zijn lippen. 'Hmm... Bagger weertje... niet?' Vroeg hij grinnikend.

De kleine hoeven van de bonte merrie bewogen zich vluchtig over de grond. Sunset keek alert om zich heen, zag niets en ontspande weer. Rustig stapte ze verder, met hangend hoofd en oren. Een geur kwam haar neus binnen. Haar hoofd schoot omhoog ze snoog angstig. Nee, er was nog een merrie bij. Langzaam liep sunset op de geur af, en zag twee paarden, waaronder nog een ijslander! Haar oren spitsten zich voorzichtig en ze keek eens naar de andere. Allebij roken ze naar een kudde, maar wel ieder een andere. Maar ze kon niet onderscheiden welke. Ze besloot niets te zeggen, en te wachten totdat een van de andere twee iets zou vragen aan haar.

"Inderdaad vies weer ja. Ik hoop dat we binnenkort weer wat zon krijgen, dan kan ik eindelijk weer met lekker weer naar het strand toe. Ik zit in een kudde ja, maar ik ben effe vergeten welke. haha." Hummer hoorde iemand in de buurt van haar snel lopen. Ze keek achterom en schok zich een hoedje. Vlak achter haar stond een bonte merrie. Ze zei helemaal niks. Als zij niks zei, moest hummer het maar doen dacht ze zeker. Hallo, je moet niet verlegen zijn hoor, wij doen je niks als jij ons ook niks doet. Ik heet Hummer en dit is Dygur. Wie ben jij en waar kom je vandaan? vroeg ze aan de merrie. Ze fluisterde tegen Dygur: "Vreemde snuiter, eerst naar ons toe lopen en dan gaan stilstaan en dan niks zeggen, die zal wel niet helemaal 100% zijn." zei ze en ze wachtte rustig op een antwoord van bijde paarden.

De merrie begon te praten. Sunset luisterde rustig. "Ik ben Sunset. Enneh, ik heb nog al... Tja, een vervelende ervaring met hengsten, dus ik schrok nogal." ze keek verlegen naar de hengst. "Dat ligt niet aan jou hoor!" zei ze snel. Ze schudde zich uit. De ijslander heette dygur dus. "Mooie namen hebben jullie." ze wachte af op een reactie van de hengst. Zou hij haar raar vinden! Of haar juist begrijpen? Of niet, en zou ze de benen moeten nemen. Sunset zuchtte en keek eens naar de lucht. Het was koud, en vochtig, echt helemaal niet leuk!