Anaïs!

Een zwart veulen liep door de bossen heen. Haar kont was al behoorlijk gespiert door zoveel te lopen. Ze was nu al 3 maanden en was al behoorlijk naar de slechte kant aan het gaan. Ze wou meer te weten komen over haar moeder, hoe dat ze echt was. Deina wist er geen slecht woord vanaf te zeggen. Ze zei dat ze een goede strijder was, en dat ze heel trouw was aan haar kudde. Ze had Deina nog niet gevraagt hoe het kwam dat ze gestorven was, hoe dat haar moeder het had kunnen vermeiden? Dat ze zwak was geweest? Djuna draaide met haar ogen, sowieso was Deina een goede pleegmoeder voor haar. Ze was blij dat Deina haar had geholpen. Djuna versnelde haar pas en haar voorbenen strekte zich mooi naar voren Toen ze de hoge boomstam naderde duwde ze haar af. Even leek dat ze kon vliegen. Maar met 1 verkeerde beweging viel ze op haar zijde. Woedent stond ze op en zuchte eens diep. "Opnieuw." Zei ze in haar eigen en uiteindelijk nam ze afstand en probeerde het nog eens. Ze verbeterde haar houding, en hield haar gedachten bij de sprong. Uiteindelijk lukte het haar. Ze begreep dat je niet alles in 1 keer kon leren. Je moest het vaak herhalen, en dan kon je het uiteindelijk. Zonder dat ze het wist ging ze naar het moeras gebied. Toen ze daar was aangekomen haalde ze haar neus op. Bah, het stonk hier. Ze kreeg bewijze van spreken kippenvel van deze geur. Maar toch ging ze in de vieze brij. Ze vond het gewoon vies om hierin te stappen. Ookal had ze hier al training gehad, ze bleef het maar vuil vinden, maakte haar niets uit was de rest van de kudde over haar dacht. Uiteindelijk zette ze haar lichaam in een draf pasje. Modder vloog op haar lichaam. Hmm het was toch best wel fijn. Ze zette haar lichaam in een vloeiende galop. Ze had gehoort dat haar moeder een perfecte Sliding stop kon maken. Hmm, dat ging ze ook eens proberen. Ze versnelde haar pas en toen ze voldoende snelheid had bracht ze haar achterhand naar voren zodat ze bijna op haar kont zat. Zo schoof ze verder. Net toen ze bijna stil stond, viel ze op haar zijde. Ze stond snel op. 'Bah. Ik haat het !! ' Ze rook een ander paard. En snel keek ze om haar heen. Daar kwam haar zusje. Blij grinnikte ze en liep naar haar. "Anaïs!" Zei ze gelukkig. Ze waren zeer close aan elkaar. Djuna kon niet gemeen tegen haar doen. Het was haar zus, haar ABF.

Wat is dit? Het kleine veulen kwam uit de slaapplek van die nacht. Het had gesneeuwd. Haar donkere ogen stonden wijd open terwijl ze haar hoef in de witte poeder duwde. Ze sprong omhoog en galoppeerde rond in het witte ding. Het was koud, héél koud. Een rilling liep over haar rug. Gelukkig had ze nu die dikke wintervacht gekregen. Dan was het een stuk minder koud. Ze hield haar hals laag en proefde van het natte spul. Het proefde naar water. Jammie. Ze hapte in de sneeuw, maar het was echt enorm koud. Ze rilde nogmaals en schudde haar vacht uit. Ze hoorde dingen verderop. Ze draaide met haar donkerbruine oren. Bij de geboorte was ze lichtbruin geweest, maar door de vacht toonde ze nu veel donkerder. De merrie schudde haar uit terwijl ze rustig door de sneeuw liep. Ze had al opgemerkt dat het nog niet makkelijk was om erdoor te lopen. Een grinnik verliet haar jonge keel. Ze ademde eens in en uit. Wow, dat was echt koud. Ze schudde haar hoofd terwijl ze stap voor stap door het moeras heenging. Soms leek het wel alsof ze op iets glad liep. Duh, sukkel. Het moeras was bevroren. Het veulen zuchtte even terwijl ze rustig doorliep. Het was winter en ze was nu al drie maand oud. Ze groeide als kool. Niet normaal was dat. Het veulen briesde luid en trippelde even door de dikke laag sneeuw. Grappig. Ze schoof af en toe, maar ze viel niet. Ze had nu al goed geleerd op haar lange benen te lopen en het ging goed. Binnenkort wilde ze nog veel meer trainingen. Ze zuchtte nogmaals en plots.. Het veulen haar hoofd schoot de lucht in. Ze ademde de geuren eens diep in en hinnikte luid en vrolijk. Het was Djuna! Ze sprong meteen naar voren en galoppeerde door het moeras. Ze zigzagde voorzichtig tussen de bomen die kaal waren. Hé, dat zag ze nu pas. Ze lachte zachtjes van plezier en huppelde door de sneeuw. Ze zag opeens een zwart veulen staan. Die zag je ook goed in dat witte spul. Het bruine veulen remde en hinnikte vrolijk naar haar vriendin en pleegzus. Deze begroette haar al snel terug met haar naam. Anaïs knikte vrolijk en duwde haar natte sneeuwneus tegen de neus van haar zus. "Hey Djuna! Héhé, jij bent ook mooi gegroeid zie ik." Haar donkere ogen gleden over het zwarte veulen terwijl een klein grijnsje haar lippen versierde.