"Written in the stars, A million miles away. A message to the main, seasons come and go. But I will never change, and I'm on my way. You're listening now, they say they ain't heard nothing like this in a while. That's why they play my song on so many different dials, because I got more fucking hits than a disciplined child. I cried tear drops over the massive attack, I only make hits like I work with the racket and bat, look at my jacket and hat. So damn berserk, so down to Earth. I'm bringing gravity back. Adopted by the major I want my family back, people work hard just to get all their salary taxed. Look, I'm just a writer from the ghetto like Malory Black, man.
Where the help or the sanity at? Damn. I used to be the kid that no one cared about. That's why you have to keep screaming till they hear you out. Written in the stars, A million miles away. A message to the main, seasons come and go. But I will never change, and I'm on my way." De stem van een zesjarige hengst was duidelijk en goed te horen. Het was een Volbloed hengst die aangekomen was na een lange reis. Hij was zijn hele gebied doortrokken op zoek naar iets nieuws, maar alles was in dat gebied gewoon helemaal hetzelfde. Daarom was hij dan ook vertrokken naar iets. Hij liep door elk gebied tot hij iets vond, maar tot nu toe had hij nog niets gevonden. Hij was wel een paar keren gestopt bij wat paarden die ook verder trokken. Samen of juist alleen. Hij liep alleen en wilde niet echt dat iemand met hem meeging. Iedereen was in zijn gebied nog gelukkig en daarom wilde hij niet dat ze meekwamen. Hij noemde het wel zijn eigen gebied, maar dat was het niet eens. Hij was wel een zoon van een leider, maar dat maakte hem eigenlijk niet zoveel uit. Elk paard had zijn eigen kwaliteiten en dingen die ze goed konden, maar daarom de beste zijn? Nee, zo dacht hij niet. Hij koos voor niemand een kant en daarom was hij neutraal verklaard. Alsof hij bij de dokter geweest was en hij een groot onderzoek had meegemaakt. Hij had dan ook de uitslag gehad. De hengst briesde eens luid terwijl hij alles om zich heen bekeek. Hij zocht naar speciale dingen, maar nu kwam hij nog niet veel tegen. De hengst sprong aan in galop en galoppeerde door het gebied heen. Het was winter en de dikke laag sneeuw kraakte onder zijn hoeven. Hij draaide met zijn bruine ogen en hoorde iets. Hij stopte en liep naar het geluid toe. Een rivier. De stroming was heel sterk en hard. Daarom was dit niet bevroren. De hengst bekeek het even en nam daarna een paar slokken van het water.
Where the help or the sanity at? Damn. I used to be the kid that no one cared about. That's why you have to keep screaming till they hear you out. Written in the stars, A million miles away. A message to the main, seasons come and go. But I will never change, and I'm on my way." De stem van een zesjarige hengst was duidelijk en goed te horen. Het was een Volbloed hengst die aangekomen was na een lange reis. Hij was zijn hele gebied doortrokken op zoek naar iets nieuws, maar alles was in dat gebied gewoon helemaal hetzelfde. Daarom was hij dan ook vertrokken naar iets. Hij liep door elk gebied tot hij iets vond, maar tot nu toe had hij nog niets gevonden. Hij was wel een paar keren gestopt bij wat paarden die ook verder trokken. Samen of juist alleen. Hij liep alleen en wilde niet echt dat iemand met hem meeging. Iedereen was in zijn gebied nog gelukkig en daarom wilde hij niet dat ze meekwamen. Hij noemde het wel zijn eigen gebied, maar dat was het niet eens. Hij was wel een zoon van een leider, maar dat maakte hem eigenlijk niet zoveel uit. Elk paard had zijn eigen kwaliteiten en dingen die ze goed konden, maar daarom de beste zijn? Nee, zo dacht hij niet. Hij koos voor niemand een kant en daarom was hij neutraal verklaard. Alsof hij bij de dokter geweest was en hij een groot onderzoek had meegemaakt. Hij had dan ook de uitslag gehad. De hengst briesde eens luid terwijl hij alles om zich heen bekeek. Hij zocht naar speciale dingen, maar nu kwam hij nog niet veel tegen. De hengst sprong aan in galop en galoppeerde door het gebied heen. Het was winter en de dikke laag sneeuw kraakte onder zijn hoeven. Hij draaide met zijn bruine ogen en hoorde iets. Hij stopte en liep naar het geluid toe. Een rivier. De stroming was heel sterk en hard. Daarom was dit niet bevroren. De hengst bekeek het even en nam daarna een paar slokken van het water.
