Just arrived, he's name louds deamon

Deamon, dat was zijn naam, gekregen van zijn ouders. Zijn vader, was groot sterk en ontzettend gemeen. Hij vermoorde, verkrachte alles wat god verboden had deed hij juist. Zijn moeder had hij nooit gezien. Ja misschien in zijn eerste levens minuut. Maar daarna was ze met de horizon verdwenen. Uiteindelijk werd deamon oud genoeg om op zijn eigen benen te kunnen staan en is daarom ook vertrokken bij zijn oude kudde en is een nieuwe op gaan zoeken. Daar heeft ie ongeveer 5 maanden kunnen toeven, tot dat die kudde ook dankzij deamon een voor een uit elkaar gingen. Deamon hield er van om iedereen bang te maken. Waar hij vaak niet zoveel voor nodig had.

Deamon was een groot lomp en sterk zwart paard. Hij was zwaar gebouwd, en was ongelofelijk koppig en eigenwijs. Maar vooral erg dominant tegenover andere paarden. Lag je hem niet? Keerde hij je gewoon de rug toe. 

Met grote stappen kwam hij eindelijk in een bos terecht. Hij had dorst, honger en slaap. E was daarom erg chagerijnig. Zijn oren tegen zijn schedel aangedrukt stampte hij door het bospad heen opzoek naar water. De winter verliep koud. Deamon had een ontzettende dikke wintervacht, hij leek wel een pluizenbol. Alles was zwart bij hem, alleen in een lichtval kon je zijn ogen zien twinkelen. Puur uit vals en gemeen heid.

Eenmaal bij een bevroren beekje aan te komen keek hij met zijn kille blik naar mogelijkheden om te kunnen drinken. Hij kon zelf vast het ijs doorbreken met zijn hoeven, maar verderop zag hij een paar hertjes en een paar konijntjes drinken uit een wak. Deamon bedacht zich niks en loopt met zijn oren diep in zijn nek naar die kleine diertjes. Hij onbloote zijn tanden en dreigde met vertrappen. De arme diertjes rende het bos weer in. Deamon liet zijn gespierde hengsten nek zakken, en begon heerlijk van zijn verdiende water te drinken. Oppeens hoorde hij weer wat ritselen. Hij aarzelde niet en draaide zich om. Zijn oren drukte hij in zijn nek. " kom te voorschijn, degene die mij nu bekijkt " zei hij met een donkere en rauwe stem. Totaal niet vriendelijk. Zijn ogen waren op het geritsel vast genageld. Hij snoof luid door het bos. En een luide hinnik liet ie horen

Whaha. Aaliyah was vrolijk. Totaal in de stemming. Nou ja niet helemaal natuurlijk. Haar wonden genazen wel maar de witte wolvin had er eentje bijgemaakt. Klein en onschuldig en heelde goed maar zou het goed genoeg helen voor de oorlog met de QS. Ze schudde haar hoofd en galoppeerde aan. Haar hoeven denderden over het ijs. Zonder vrees en niet eens zo heel voorzichtig. Daar trainde ze op tenminste. Nou niet echt trainen. Ze moest overtollige energie kwijt en het constante lopen in een langzame stap was ook irritant aan het worden. Het ging langzaam. Het ijs kraakte hard. Het deerde niet. Krakend ijs is het beste ijs. Het zou waarschijnlijk betekenen dat het dik was. Dat was ook wel logisch met deze temperaturen. Het rennen had ook nog een andere betekenis voor de jaarling. Ze had het stervenskoud. Een van haar hoeven verloor grip op het ijs. Aaliyah voelde het ijs tegen haar zij komen. Heel eventjes bleef ze versuft liggen en krabbelde toen weer op. De val had geen pijn gedaan. Ze belandde aan de kant van de oever en bereikte dus het bos. Eyes kwam naar haar toegerend. Liefkozend knabbelde ze even aan zijn hals. Toen schalde er een stem door het bos. Wha. Daar werd ze écht bang van. Aaliyah gniffelde vals. Ze stapte door naar de plek waar de stem vandaan kwam. Toen hoorde ze een luide hinnik. ’Bedankt voor de aankondiging.’ Sprak ze vals en spottend. Typisch. Bevelen om tevoorschijn komend en dan hinniken. Wanhopig. ’Was je bang?’ Grijnsde ze.

Deamon bleef staan hoe hij stond, en zag in eens een bruine jaarling uit de bossen tevoorschijn komen. Hij hoorde de woorden die ze uitsprak. Deamon zweeg. Bang?was deamon bang? Echt niet. Hij rolde arrogant met zijn ogen en zei niks tegen de jaarling. Die verkeerde openingszin, deamon kreeg er een rilling van over zijn rug, zo slecht was die zin.

Hij verdeed er zijn aandacht niet aan, en duwde met zijn zwarte neus wat sneeuw opzij en begon aan de verdorde takjes en gras. Het was zeker niet smakelijk, en je maag vullen deed ie al helemaal niet, waardoor deamon flink knorrig werd. 

Hij keek even in zijn ooghoeken en zag de jaarling nog staan. En wat had ze naast haar? Deamon beet op zijn lip om niet uit te barsten in een lach. Hij draaide zich maar weer gauw om en probeerde zoveel mogelijk verdorde planten binnen te krijgen om zijn maag te vullen, en om zijn ongezelschap te negeren.

Wow. Ze kreeg een arrogante blik te zien en hij rolde charmant met zijn ogen. Aaliyah stond rustig stil en wachtte op wat hij zou doen of zeggen. Voor een slecht paard had hij weinig praatjes. Toen zag ze dat hij duf planten ging eten. Aaliyah grinnikte achter zijn rug om. Het gegrinnik hield op zodra hij naar haar keek en ze trok expres een engelachtig gezichtje. Toen zag ze dat hij naar Eyes keek en probeerde zijn lachen in te houden. Aaliyah opened wel al haar munitie en schaterde het hard uit. ’Hahaaa. Een hertje. Uhuh. Ik snap je bro!’ Sprak ze lachend. Toen heel opeens was haar lachbui over. Het was totaal niet gemeend het lachen. Een hertje was niet lachwekkend. Het was gewoon een dier. ’Zeg es maat. Wat doe jij in deze wereld. Uitgespuwd door De Satan? Of de Duivel. Of beiden?’ Sprak ze zoet maar afstotend hard. Haar blik was nietszeggends. ’Of kom je uit de hemel. Of. Je hebt nog geen vorig leven gehad eaj? Bro da’s cool. Ik zal het tegen niemand zeggen.’ Zei ze weer zoet. Ze grinnikte zachtjes. ’Volgens mij zijn we niet zo spraakbaar vandaag.’ Oke. Nu behandelde Aaliyah hem echt al seen kleuter. Het woordje ‘we’ was hard uitgesproken. Spottend. Weer grinnikte ze.

Op de eerste zinnen reageerde deamon nog niet. Hoe meer de jaarling bleef kwebbelen, hoe harder hij begon te kauwen op zijn magere maaltijd. Hij hief zijn hoofd op en draaide om. Zijn imposante lichaam was misschien wel bedekt door zijn wintevacht, maar dat maakte deamon niks anders.

Hij stapte met grote stappen op de jaarling af waarna hij voor haar neus stopte en hij alleen zijn ogen omlaag wierp. Hij bracht opnieuw zijn lichaam in een stap en liep een cirkel om haar heen. Even drukte hij zijn neus in haar vacht om haar geur op te snuiven, waarna hij de restante weer uitsnoof. Zijn oven boorde In die van haar. Op de vraag waar hij vandaan zal komen keek hij de merrie aan. " dat mag jij invullen waar ik vandaan kom, kijk iedereen heeft er weer een andere mening over " sprak deamon met een donkere kille en rauwe stem. Misschien behandelde de merrie deamon als een kleuter, maar deamon behandelde haar gewoon als een volwassen paard. Niks geen medelijden die ze vaak om veulens geven, ze zijn niks meer waard. Alleen maar vervelend, net zoals deze. 

Deamon zijn oren lagennnog steeds plat in zijn nek. Op de laatste vraag over spraakzaam keek deamon haar scheef aan. " zwijgzaam? Versta ik dat nou goed? Jij zwijgzaam. " lachde deamon vals. " jij bent het tegenover gestelde van zwijgzaam geloof mij ." sprak hij haar toe. En snoof onbeleefd richting de merrie

Ze trok haar neus walgend op bij het horen van het kauwen van de hengst. ’Ieuw. Heeft jouw moeder je niet geleerd te kauwen ofzo?’ Zei ze verafschuwd. Haar ogen stonden kil en duister. Steeds meer kwam het duistere in haar los. Steeds meer verliet haar goede geaardheid haar lichaam. Een zwarte ruimte vulde die leegte op. Zwart was niet altijd leeg. Zwart was vullend en gaf je een behaaglijk gevoel. Voor sommigen. Opeens kwam er beweging in de zwarte hengst. Ze grijnsde uitdagend en hief haar hoofd. Hij cirkelde om haar heen. Ze gromde venijnig toen de schoft zijn neus in haar vacht stak. Met een sis bokte ze naar de hengst. Ze trainde zich goed binnen de kudde dus je kon niet zeggen dat het niets deed. Hoeven deden altijd pijn. ’Wannabe.’ Zei ze triomfantelijk. Opeens kwamen er woorden uit zijn mond. Ze snoof licht geïrriteerd. ’Nergens vandaan dus.’ Zei ze droogjes. Aaliyah kneep haar ogen dicht. Opeens gierde ze het uit. Ze lag slap. Dat kwam om de woorden van de hengst. Haar lag was spottend en sarcastisch. ’Jij dummy. Ik had het niet over míj maar over jóú. Snappie?’ Ze rolde licht geërgerd met haar ogen.

Deamon merkte dat de merrie geergend raakte, wat deamon een aanzet gaf om lekker door te gaan. Hij grijnsde naar haar. " goed dus je had het over mij? Geloof me, wanneer ik je oren van je kop af praat word je niet blij " zei hij toen. De bok van haar kwam inderdaad hard aan. Maar deerde deze hengst niks. Hij was we meer gewend, dan die mini hoefjes van haar. Naar die bok begon hij haar belachelijk hard uit te lachen. " was dat alles wat je kon geven? Niks meer " zei hij met een valse glimlach en raakte haar opnieuw eventjes aan. Oh wat was dat toch leuk, om zo'n reactie doet deamon het graag vaker.

Over de vraag van het kauwen wat hem eigenlijk nu nog heugde keek hij de merrie aan. " nee van me vader geleerd leuk he? En heb jij die bijdehande opmerkingen van je moeder geleerd? " kaatste deamon de vraag keihad terug. 

De hengst vond het wel weer even genoeg met het gespeel. " goed, wat is de naam, van dit bijdehande puberale paardje? " vroeg hij toen met een zwoele stem. Zijn ogen verrade hem. Zo zwoel en vriendelijk was hij niet, maar hij hield ervan paarden voor de gek te houden, en omdat deze de vorige keer ook zo leuk hapte gaat ie gewoon verder.

Uhuh. Ze knikte bevestigend en luisterde naar zijn onzin. Ze grijnsde rustig. ’Ach. Wat is het toch fijn om een hoofd te hebben dan.’ Sprak ze nonchalant. Na haar bok werd ze uitgelachen. Aaliyah verroerde geen vin. Geen spiertje vertrok ze. Ze was zekerweten meer gewend van andere paarden. Dat iemand om je lacht was ook iets wat vaker gebeurde. ’Voor mij een weet. Voor jou een vraag.’ Zei ze simpel, haar energie niet verspillend aan dit hopeloze geval. Heel even nam ze de zwarte hengst in zich op. Weer voelde ze de aanraking. Aaliyah zuchtte zacht en rolde op haar beurt ook met haar ogen. ’Uhuh. Wat zijn we weer grappig.’ Merkte ze verveeld op. Niet normaal hoevaak Aaliyah deze personen tegen kwam. Serieus niet normaal. Daarna trok het beest weer zijn smoel open om een zeer bijdehante opmerking te maken. Van zijn vader. C’mon. ’Die’s dood.’ Sprak ze. Zijn opmerkingen kwamen niet bij haar aan. ’Nog iets anders geleerd van je ouwe?’ Ach. Ze wou het antwoord niet eens weten. Het was vast net zo levenloos als deze hengst voor zich. ’Toch nieuwsgierig? Ik ben Aaliyah en het lachwekkende hertje heet Eyes.’ Sprak ze rustig. Toen ze de tanden in haar vacht voelde drukte Aaliyah haar oren verder in haar nek. Haar achterbeen raakte zijn been hard. Zo hard dat ze een doffe ‘pok’ hoorde. ’Het verschil van mijn aanvallen zijn dat het geen aanvallen zijn maar eerder een beginnetje van iets.’ Maakte ze er een raadsel van.

" oeehhh spannend " sprak deamon uitdagend uit. Maar hoe snel de intresse in haar verscheen, des te sneller was hij nu al op haar uitgekeken. Maar hij liet niks merken. Met een half oor luisterde hij naar wat de merrie zei en hoe ze haar voorstelde. " aangenaam aaliyah " sprak hij ongeintreseert uit. Het kon hem eigenlijk niet zoveel schelen, maar hij vond het fijn, een naam te hebben bij dit lichaam. 

Weer keek hij even naar de wonden. " doet het pijn? " vroeg hij heel simpel. En keek haar weer recht in haar ogen aan. Hij liep even naar een boom en schuurde er met zijn sterke tanden een stuk schors vanaf en begon er verveeld op te kauwen. Het geknars was niet te houden, maar het vulde wel, en in schors zat wel genoeg voeding om zo fit en gezond te blijven. " wil jij ook een stukje? " vroeg hij toen met een kille stem. Alleen zijn ogen bleven op de merrie gericht. 

Oppeens hoorde hij huilende wolven deze kant opkomen. En zijn oren schoten omhoog. Hij stopte even met kauwen. Hij hief zijn hoofd hoog op en door zijn hengstennek liepen de aderen hoog op. De wolven waren duidelijk opzoek naar een maaltje. En waarschijnlijk hadden ze deamon en aaliyah en het hertje op het menu staan. Deamon snoof. Hij keek naar aaliyah. " zullen we het gesprek zo even verder zetten? " zei hij toen. Hij vroeg het niet, hij zei het met een ijzige koude stem. De ogen van deamon begonnen te twinkelen. Zou hij eindelijk weer kunnen moorden?

Aaliyah knikte instemmend bij zijn woorden. ’Uhuh. Dat vond ik ook al.’ Zei ze. Toch zag ze dat zijn interesse in haar verdween. Aaliyah snoof de lucht in. ’Ik vond het ook zeer aangenaam ‘hengst’.’ Sprak ze als subtiele hint dat ze ook graag een naam wou. Achja. Ze had paarden gehad die zich ‘merrie’ noemden of ‘hengst’ of ‘gaat je niets aan’ gezellige paarden waren dat. Kon je veel lol mee hebben. Daar kon je dodo’s mee vervangen. Aaliyah zag dat de hengst nu ook naar haar wonden keek. Ze zuchtte zachtjes. ’Nopp.’ Sprak ze droog. Ze keek toe hoe de hengst schors at. Een grijns speelde rond haar lippen. ’Pas op voor splinters.’ Aaliyah hief haar hoofd meer. Ze schudde haar hoofd duidelijk tot een ‘nee’. Geen behoefte aan splinters in haar gehemelte. Wolvengehuil liet haar vel even rechtop staan. Ze wist dat herten vaak op het menu stond van wolven. Gelijk toen ze dat dacht voelde ze het hert tegen haar aan kruipen. Bemoedigend zwiepte ze met haar staart. De hengst strekte zijn nek uit. Aderen kon je zien in de nek. Iets was niet bepaald nodig was om te showen, vond Aaliyah zo. ’Wow wow wow wow. We? En welk gesprek?’ Aaliyah richtte haar oren verder naar achteren toen nog een huil zijn klank toonde aan het gebied. Eyes trilde als een rietje. Maar het was niet de eerste keer dat hij en Aaliyah wolven hadden overleefd. Eyes had Aaliyah min of meer gered. Nadat Aaliyah hem had gered. Toch was het niet bepaald een leuke gedachte om straks omsingeld te worden door wolven. Aaliyah liep samen met Eyes iets naar voren.

Op een of andere manier keek deamon naar de merrie en het hertje. Zijn blik veranderde eventjes. Maar al gauw werd hij opnieuw wakker geschud door de huilende wolven. Hij zag het kleine hertje ook rillen. Op een of andere manier had deamon het met dat kleintje te doen. Hij kon toezien hoe aaliyah haar alleen redde om tegen de wolven te vechten, om het hertje te bescherme, of deamon kon eens over zijn duistere hard strijken en hun eens een keer helpen. Misschien had aaliyah het niet nodig, maar 8 hoeven staan sterker dan 4. 

Deamon slikte gauw zijn schors door en grijnsde eventjes over de opmerking van aaliyah." nee bedankt, valt gelukkig mee met de splinters " zei hij toen op een norse manier. Deamon liep naar de merrie en het hertje. Hij keek naar beneden en besefte dat die kleine merrie wel 2 keer in deamon paste, en dan zo lekker bijdehand. Deamon had misschien en zwak voor deze jaarling. Opnieuw weer het gejank van de wolven, die als maar dichterbij kwamen.

Deamon snoof even en steigerde hoog, maalde met zijn benen door de lucht, en kwam met een dreun op de grond, waarna de wolven even stil waren, en gauw hun weg vervolgde naar hun maaltje. " wou je deze samen doen? Wou je samen de wolven verjagen? Vroeg deamon en schudde snuivend zijn manen. " trouwens, mijn naam is deamon " zei hij toen. En moest even denken aan de eerste vraag van de merrie. Ze zat vlakbij. Maar deamon focuste zich op de wolven en luisterde naar de merrie naast hem. Alleen zijn ogen gingen weer richting de merrie, en de rest gefocust op de wolven

Aaliyah zag dondersgoed dat de blik van de hengst voor een moment veranderde. Haar gezicht trok ze gelijk in de triomfantelijke sfeer. De hengst leek het wel te doen te hebben met Eyes. Begrijpelijk. Aaliyah had het deels ook te doen met Eyes. Ze schudde haar hoofd eventjes bij het horen van nog meer gehuil. Tussendoor leek het alsof ze gegrom hoorde. De hengst had zich nog altijd niet voorgesteld. Dat kwam wel. Als hij zijn naam niet wilde zeggen kon dat ook. Dan was Hengst een gepaste bijnaam. Zo ging je dan je hele leven mee verder. Tot je dood en dan zeiden ze allen; ‘doei hengst.’ Wow gepast hoor. Op je begrafenis. Wow. Ze zag het ook echt voor zich. Aaliyah luisterde naar de opmerking van de hengst. Aaliyah zwiepte met haar staart als antwoord. De hengst ging bij haar staan. Aaliyah deed automatisch een stap opzij. ’Fijn voor je.’ Gaf ze als antwoord op de splinters. Ze kon het niet laten. Ze moest antwoorden op alles wat paarden zeiden. Anders werd het zo saai. ’Ik trek ze de laatste tijd wel aan.’ Mopperde ze opeens. ’Wolven.’ Legde ze daarna automatisch aan. Er werd gesnuifd en de hengst steigerde hoog. De grond trilde bij de neerkomst van de hengst. Indrukwekkend. De jaarling draaide haar oor naar de hengst toe. ’Best.’ Antwoordde ze kortaf. Finally gaf de hengst zijn naam. Deamon. Aaliyah knikte eventjes. Geritsel van de struiken verraadde de aanwezigheid van de wolfjes. Gezellig~

Deamon schudde zijn hoofd op dat ze dacht dat aaliyah de wolven aantrok. " jij trekt de wolven niet aan, maar je hertje. " zei deamon toen en wees naar het hertje dat stond de rieben. Aaliyah stemde toe dat deamon kon helpen. Aan de ene kant deed hij het voor die 2 die bij hem waren, maar aan de andere kant ook een groot deel voor zich zelf, hij kon eindelijk eens los gaan met een reden. Met die gadachte's werd deamon helemaal dol. Aangezien het hertje aan de buitenkant stond naast aaliyah, liep deamon om hun heen en zettr zijn positie naast het hertje, zodat ie tussen aaliyah en deamon in stond.

Opnieuw snoof deamon luid, toen hij ook het geritsel hoorde, drukte hij zijn kin tegen zijn borst en schopte zijn linkervoorbeen de lucht in. Zijn oren drukte hij tegen zijn schedel. " kom maar op honden " schreeuwde hij luid en vals. Hij keek naar aaliyah. Waarna hij zijn blik op de eerst komende wolf steekt. Deamon ontblootte zijn tanden en draaide zijn achterhand om, voordat de domme wolf die in zijn eentje wilt aanvallen ook mAr dichterbij kwam gaf deamon de wolf een trap in zijn zij. Deamon zette zijn tanden in de wolf en steigerde hoog waarna hij de wolf met een kracht op de grond gooide, deamon zag een wolf richting aaliyah en het hertje rennen, het werden er snel meer en meer. Deamon hield de wolven in de gaten die naar hun rende.

Aaliyah draaide enkel een oor opzij toen Deamon sprak. Dat wist ze wel maar dat betekende niet dat Eyes weg moest. Aaliyah en hij moesten dan gewoon bikkelen om te overleven. En toevallig was dat wel leuk. Nog altijd was er luid geritsel. Aaliyah wist dat er nu één of meer waren. Misschien een hele roedel. Niet dat dat veel uitmaakte. Deamon en zij waren maar met z’n tweetjes. Eyes kon toch niet goed meehelpen. Aaliyah snoof luid toen de eerste wolf tevoorschijn kwam. Deamon begon al gelijk te vechten. Aaliyah zette een stapje opzij en keek naar de bosjes. Deamon ging ook lekker ‘los’ met de beesten. Aaliyah hief met een ruk haar hoofd omhoog toen een wolf langs Deamon vloog, naar hun. Aaliyah brieste hard en gooide haar voorhand naar voren. Haar benen dansten in de sneeuw. Ze hield de wolf in de gaten die naar Eyes loerde. Om zijn aandacht te winnen gooide ze haar voorbenen naar voren en trapte ze op zijn staart. De wolf jankte en beet in haar voet. Gelijk steigerde Aaliyah hoog en trapte hem weg. Aaliyah gooide haar voorhand weer omhoog en belandde met een plof op de ribbenkast van het dier. Gekraak hoorde je echoën door het bos. De wolf piepte en zakte in. Gelijk vloog een wolf haar bij de zijkant aan. Aaliyah schrok maar herstelde zich goed. Er renden wolven naar Eyes. Venijnig zette ze haar tanden in de rug van de wolf die naar Eyes rende. Ze beet hem zijn strot door en liet hem voor wat ie was. Zelf kreeg ze bijna geen lucht meer. De wolf beet in haar nek. Ze schudde haar hals heen en weer en het kostte steeds smeer moeite om te blijven staan. Toen flitste Eyes voorbij en nam de wolf tussen zijn gewei. Met een smak viel de wolf op de grond. Zijn hele zijkant was doorboord. Eyes trilde van schrik maar de vriendschap was zo groot dat hij haar redde. Net als vorige keer.


haha. let niet op de tijd waarop ik dit post. kan niet meer slapen xD maar het is al heel wat dat ik de nacht zo goed heb doorstaan. meestal slaap ik de hele nacht niet xD

Deamon zag alles gebeuren wat er afspeelde bij die 2. Maar deamon had er ook al een aantal wolven op en rondom staan. Hij zag dat aaliyah bij haar strot werd gegerepen, maar voordat deamon een stap kon zette had het kleine hertje de wolf eraf gebuikt waardoor aaliyah het af kon maken. Deamon hoorde weer wolven. Het waren er gelukkig nog 2 zijn kant op en eentje richting het hertje.

Deamon vergat de 2 wolven die bij hem stond, hij stormde op het hertje af en pakte algauw de wolf die het hertje wou pakken voor zijn neus langs. Deamon zette opnieuw zijn tanden in de wolf en smeet hem tegen een boom, waarna hij omdraaide en die andere 2 ook voor zijn rekening nam. Hij gooide zijn hoeven omhoog met een kracht waarna ze weer met een dreun neer kwamen en de wolven hun evenwicht even verloren.

Deamon pakte weer de eerste wolf met zijn tanden waarna hij ondertussen de laatste een trap geeft. Hij spuugde de laatste wolf uit. Oppeens was het stil, dood stil. Deamon stond even iets na te hijgen en keek aaliyah aan. Deamon schrok van haar strot. Wat moest ie doen? Moest ie toegeven aan zich zelf en deze jaarling helpen? Of gewoon niet toegeven en nu gewoon hun zo laten als ze zijn. Voor het eerst in zijn leven kreeg hij een twee strijdsgevoel in zijn duistere hart.


x Whaha, lekker vroeg zeg. Oh joh kun je dan niet slapen? Poeh, nooit moe XD ?

Aaliyah snoof luid en hief haar hoofd dominerend naar de wolven. Ze stond uitdagend en keek de wolf voor haar koud in de ogen aan. Haar benen stonden stil. Ze was niet bang voor de wolven. Die mochten bang zijn voor hun. Niet zij voor hen. Meer wolven lieten hun aanwezigheid horen. Aaliyah keek naar Eyes die nu ook brutaal snoof naar de wolven. Hij kon toch nergens heen. Het was een bos en hij was klein. Hij moest bij de groep blijven. Bij hen. Bij Deamon en zij. Aaliyah wierp zichzelf weer naar voren toen een van de wolven de aanval weer in zette. De wolf glipte langs haar heen en wou Eyes grijpen. Deamon redde het hertje. Aaliyah keek hem dankbaar aan en greep de wolf achter de oren. Grommend draaide die zijn kop en plantte zijn tanden in haar borst. Van de pijn kneep ze haar tanden nog meer op elkaar. De wolf piepte en stribbelde nu om los te komen. Haar hoeven kwamen omhoog. Haar hals ook en haar hoeven smeten de wolf weg. Met een dreun kwam ze op de kop terecht en beet in de luchtpijp. De wolf stribbelde niet meer tegen en sliet zich slap hangen. Aaliyah snoof hard. Ze zag de hengst ook vechten met twee wolven. Aaliyah moest haar blik al snel weer afwenden door de andere wolf. Haar achterhoeven kwamen tegen zijn zijde aan. Eyes stak zijn hoofd naar voren en spietste de wolf aan zijn gewei. Geluid van krakende botten vulde haar oren. Bloed droop van haar mond naar beneden. Ook drupte bloed vanuit haar hals naar beneden. Ze zag Deamon kijken en hief haar hoofd strijdlustig. ’Laten we gaan.’ Kortaf klonk haar stem. Ze snoof boos en keek naar de wolven die rondom haar lagen. Een stuk of drie. Die had ze zelf gedood. De hengst had er ook een aantal gedood.

Nee. al drie weken slaap ik slecht. vooral op maandag. dan slaap ik de hele nacht niet tuurlijk. ik val bijna in slaap op school xD en maandag verpest ik dus mijn hele week omdat ik zo moe ben en het niet in kan halen xD ik moet namelijk zes uur op en kwart over zeven met de bus naar school xD

Deamon zag hoe de dappere aaliyah en het hertje aan het strijden waren. Ze waren nergens bang voor. Deamon keek naar aaliyah en knikte op haar vraag. Hij wierp de wolven geen blik meer toe, hij gunde het ze niet. Het was hun verdiende loon. Althans, hun deden ook maar het instinct volgen om te overleven, maar deze keer hadden ze de verkeerde op hun menu staan. Deamon liep naar aaliyah toe. Zijn dikke bos met manen hingen langs zijn hengstennek. Deamon zag er gewoon nog zo uit als voor het gevecht, hij had hier en daar wel wat schrammen, maar hij was niks buitenadem of wat dan ook en zijn blik was gewoon weer het zelfde als er voor. Even keek hij aaliyah pijnlijk aan. " hoe is het met je nek? " vroeg hij. Naar die beet van die wolf zag het er lelijk uit. En met alle kracht van binnen uit kon deamon het vragen aan aaliyah hoe het ging. Normaal kon hij echt niet zulke dingen zeggen, maar voor deze jaarling heeft hij respect. Respect voor het dapper wezen. Hij wiep even een blik op het hertje, die hij eigenlijk niet zo intresant vond, hij was niet een van hen, van paarden, hij was een hertje, wat voor deamon moeilijk te begrijpen is.

Zijn kille donkere ogen keken in die van aaliyah. " wat had jij in gedachten " was zijn volgende vraag op de vraag of meer een eis van aaliyah. Deamon vond het allemaak wel best, hij had zijn potje moorden weer gehad voor vandaag. Dus was hij goed gemutst.

Ow haha, vreemd. Maar ben je nu nog moe of dat niet?

Ze snoof zachtjes en zwiepte met haar staart. Ze negeerde het feit dat ze drupte van het bloed. Dat haar strot zowat open lag. Nee oke. Overdreven. Haar nek. Haar hals. Dat ging lekker. Zo vlak voor een oorlog. Ach. Je werd er sterk van. De kleine merrie stampte zachtjes in de sneeuw. Over haar korsten van de vorige wonden groeide alweer kleine donshaartjes. Haar ogen gleden langs de bos manen van de hengst. Het gewei van Eyes was beklad met bloedvlekken. Haar ruwe tong gleed langs het stompige oppvervlak van het gewei. De roestige smaak van bloed belandde op haar tong. Feitelijk was het vies. Aaliyah kneep haar ogen dicht en zag hoe de hengst vervolgens knikte toen haar ogen weer open waren. Daarna liep de hengst naar haar toe. Ze ademde diep uit. Daarna hoorde ze wat hij zei. Aaliyah wierp hem een ondankbare blik toe. ’Ik heb erger gehad.’ Mompelde ze zachtjes. Toch zag ze een kleine blijk van respect in de hengst terug komen. ’Maar bedankt.’ Mompelde ze bijna onhoorbaar. Daarna hoorde ze zijn woorden. ’Hoe bedoel je?’ Vroeg ze on-begrijpend. Ze wuifde zachtjes met haar staart tegen Eyes aan.

Nee. valt wel mee xD

Deamon begreep de jaarling wel. Hij zag hoe aaliyah het hertje likte. Zijn oren gingen onbegrijpelijk weer naar achteren en hij gooide zijn grote hoofd even verveeld omhoog. " waarom ga je eigenlijk met een niet-paard om, ja dat was het woord wat hij ervoor had. En hij wou het weten. Hij wou gewoon uit intresse vragen, maar zoals gewoonlijk kwam het weer bot zijn strot uit. Verveeld keek hij daarna om zich heen. Zijn manen bedekte zijn ogen. Hij zwiepte even met zijn dikke krullende frieze staart. 

" Maar goed, om terug te komen op het gesprek die we voor de wolven hadden."  zei hij een beetje non charmant en met een kille en rauwe stem. " jij hoort vast bij een kudde, en als ik een beetje paardenkennis heb, bij een slechte kudde " vroeg hij aan aaliyah. Zijn toon was ongeintreseerd. Maar dat was hij niet. Hij had interesse in de jaarling. Alleen is deamon, deamon en zal hij in dat opzicht nooit in zijn gedrag veranderen, iedergeval niet zo snel. Maar een beetje een slim paard, en vooral een van de slechte, kon zo'n gedrag begrijpen.

Aaliyah kon wel aardig en respectvol zijn. Als ze kon leren van het paard tenminste. Als de ego van het paard niet in de weg stond. Aaliyah kon met iedereen wel fijn praten. Ook met paarden waar ze totaal niet mee om kon gaan leerde ze. Ze leerde bijvoorbeeld bij een of ander pony’tje wat en hoe ze zich kon gedragen. Gedragen als een bijdehandje zoals bijna altijd of gedragen als een ander iets. Ingewikkeld. Aaliyah was ingewikkeld. Het bewijs was het hert. Ze wist half te communiceren met het hert. Niet in helder paardentaal maar door te kijken en te spelen. Als veulen moest je spelen. Verdediging schoten haar oren naar achteren. ’Omdat hij mijn vriend is.’ Sprak ze nonchalant. Haar ingehouden woede klonk nog net niet door haar stem. De fries zwiepte met zijn staart. Aaliyah hief haar eigenwijs gevormde hoofd wat toen de hengst weer zijn mond opentrok. Ze luisterde. De kille, rauwe stem deed haar niets. Het maakte totaal geen indruk op haar. Aaliyah knikte bevestigend. ’Klopt. Horcrux. Een actieve kudde die veulens vooral traint om sterker te worden. Ik train om te kunnen overleven in de oorlog waarin ik mee vecht. Deina is de alfa merrie van de kudde. Om precies te zijn mijn zus. Ik ben de tante van de opvolger van de merrie. Ik heb een grote familie. Zegt de naam Azacar je iets? Hij’s m’n vader. Pedo.’ Zei ze. Ze liet een valse grijns zien toen ze het woord ‘Pedo’ uitsprak. Nog altijd was het leuk om haar vader een pedo te noemen.

Deamon keek hoe aaliyah in de verdediging sprong voor het hertje. Hij rolde zijn ogen, hier kon hij gewoon niet bij. Hij snoof vol ongeloof.  Maar algauw richte hij zijn zwarte oren op de woorden van de merrie. Ze gaf uitgebreid antwoord op de vraag. Deamon luisterde gewoon naar het verhaal, wat een wonder, normaal was hij allang weer afgeleid. Hij knikte begrijpelijk. Maar toen hij de vraag kreeg of hij die hengst kende schudde hij zijn hals. " nee die ken ik niet, zo lang ben ik hier nog niet" antwoordde hij weer met dezelfde stem. Misschien kwam het saai over, maar dat scheelde hem niks. Het scheelde niks wat andere van hem dachten. Toen ze over een bepaalde oorlog had begonnen de ogen van deamon te twinkelen. Oh, wat zal hij graag weer de tanden uit paardenbekken rammen, en wat zal hij graag een paard van zijn leven willen beroven. Alleen de gedachte's deed zijn ademhaling sneller worden.

Deamon luisterde verder en hoorde hoe aaliyah het woordje pedo uitsprak. Deamon schoot in de lach. Hij vond het grappig. " haha, dus, jij denkt lekker over je pa zeg " zei deamon lachend, wat hem algauw weer verging. Maar deamon begreep de merrie. Maar op een of andere manier kon hij die hengst wek begrijpen, hoe jonger hoe beter. Hoe ouder de merrie, des te meer kans op zwakkere nakomelingen. Ja deamon had ergens op de wereld ook wel een paar nakomelingen lopen. Maar het deerde hem niks. Dat vond hij ook voor een deel een goede reden om een hengst te zijn. Daar moet je gebruik van maken. Hij keek aaliyah weer eens verveeld aan. Deamon wou iets nuttigs gaan doen. Hij dacht na. " wat dacht je van nog een training " zei deamon toen en maakte zich even groot. Hij had wel zin in een potje stoeien.

Aaliyah rolde gezellig mee met haar ogen. Ze had een valse grijns op haar smoel gewerkt. ’Gaan we nu uitbeelden hoe suf we elkaar nu vinden ofzo?’ Vroeg ze bijdehand. Ze keek uitdagend in zijn ogen. Aaliyah zag tijdens haar verhaal hoe Deamon luisterde naar d’r. Het bloeden was ondertussen wel gestopt. ’Luister. Misschien is het raar om een hert als vriend te hebben maar het is een vriend. Het is geen paard, dat weet ik ook. Ben niet blind maar Eyes helpt mij en ik help hem. We hebben elkaar ontmoet bij een storm. Eyes was zijn moeder verloren en ik struinde al een maand zonder moeder rond. Ik was zegmaar zo het buitenbeentje van de kudde en had niets te doen. Toen was ik nog meer bezig met goede dingen. Nu niet meer. Dus je kan met je ogen rollen als ik het over Eyes heb maar daar heb ik niets aan. Dan kan je me beter keihard in mijn gezicht uitlachen. Heb ik gelijk ook een reden om te lachen.’ Haar stortvloed van woorden was er uit. Het had respectvol geklonken dus Deamon kon haar niet wijsmaken dat ze onrespectvol deed tegen hem. Dat was trouwens ook haar eigen keuze. Haar gezicht was snel weer ontspannen en ze luisterde rustig naar de lachende hengst. ’Ja da’s waar maar ik meen het. Hij is een pedo. Dekt merries uit het niets en laat ze vervolgens achter. Of in mijn geval vermoordt hij ze. Dan horen zijn nakomelingen niets meer van hem en dan…. Tja. Dat was het dan met mijn geweldige verhaal. Maar ik houd het aantal broers en zussen niet meer bij. Plus dat die alweer zo oud zijn dat die ook al nakomelingen hebben. Wat mij tot tante maakt. Ik heb dus een hele, hele grote familie hier in DH. En of het nou fijn is dat moet je zelf maar opmaken.’ Aaliyah was een prater dat klopte. Ze was recht voor haar raap met dingen. Dingen die haar dwars zaten of dingen die ze dacht over anderen. Ze was komisch ja. Met een hertje aan haar zijde. Tot nu toe had dat dier niets verkeerds gedaan. Het groeide snel en vocht met Aaliyah mee in noodsituaties. Ze had geen last van hem en hij leerde goed. En het was niet eens een verplichting om bij Aaliyah te zijn. Hij deed het vrijwillig. Haar oren gingen iets uit hun positie. ’Best. Kom maar op.’ Grijnsde ze half.

Deamon grijnsde eventjes " dus eyes is zijn naam " herhaalde hij eventjes en keek even naar het hertje." nou eyes, weet niet of je me verstaat, maar je mag blij wezen met zo'n dappere merrie naast je "" sprak de hengst, met een tikkie respect in zijn toon voor aaliyah. Toen aaliyah het ovet vrienden had schoten deamon zijn oren strak achter in zijn dikke bos met manen.

" vrienden!! Wie heeft vrienden nodig !! " snauwde hij in eens naar aaliyah. Hij draaide zich met een ruk om en stapte eventjes een paar rondjes om even tot rust te komen. Even sloot hij zijn ogen en liet hij zijn hoofd half hangen. Deamon had ooit een vriend. Een vriend die hem verraden heeft, sinds dien vertrouwd deamon niemand meer. Hij voelde zich niet om zijn gemak omdat hij lelijk had gedaan tegen aaliyah.

Deamon zuchtte en stapte weer terug richting de jaarling. Hij kneep even zijn ogen dicht, drukte zijn oren naár achteren. Een ontzettende spanning ging door zijn lijf. " sorry " zei hij heel snel, en kort. Zo dat was eruit, en hij zag er weer ontspannender uit als net. " niet dat het je wat uitmaakt, maar vertel het je toch, als verklaring van mijn uitbarsting net, wat jij eigenlijk niet verdiende, ik had vroeger echt een goede vriend, een soulmate noemen ze het ook wel eens. " begon de hengst het even snel uit te leggen. " maar die heeft mij verraden" zei deamon er snel achteraan. " nou weet je ook weer waarom ik zo deed, zullen we maar? " vroeg deamon terwijl hij zijn gewicht op zijn achterhand gooide en met zijn voorbenen laag van de grond kwam, en een speels bijtje naar aaliyah deed. Hij voelde zich nog steeds niet helemaal lekker over die reactie van net. Maar zo was deamon.

Aaliyahs ogen zochten die van Deamon. Iemands mening kon haar niets boeien. T was leuk als je een compliment over hem kreeg maar ook dat kon haar niets schelen. Aaliyah hoorde wat Deamon zei en knikte bevestigend. ’Jep. Eyes omdat hij alles als eerste ziet.’ Legde ze uit. Ze grinnikte toen Deamon probeerde om contact op te leggen met het hertje. Er verscheen even een glimlach op haar gezicht. Dit compliment deed haar wel wat. Het zorgde voor wat trots in haar lijf. Even schrok ze licht van zijn plotselinge verandering in zijn houding. Aaliyah liet haar hals iets zakken. Ze keek boos naar de snauwende Deamon. ’Ik! Jij. Wij. Iedereen deze wereld!’ Snauwde ze terug. Haar ogen stonden brutaal en koppig. Als Aaliyah iets in haar hoofd had kon je het er niet uit krijgen. Nooit meer. Steevast plantte ze haar hoeven meer in de grond. Haar ogen volgden de ijsberende Deamon. Die leek zich opeens niet op zijn gemak te voelen. Aaliyah snoof en gooide haar hals naar rechts. Ze volgde zijn bewegingen maar in plaats van rondjes ging ze heen en weer lopen. Haar neusgaten opengesperd. De hengst liet een zucht ontglippen en kwam weer naar Aaliyah terug. Zelf stopte ze ook. Haar oren waren gespitst om ieder geluidje op te pikken. Aaliyah hoorde het woordje sorry. Ze knikte. ’Goed.’ Sprak ze kortaf. Ze hoorde het verhaal. ’Niet iedereen is hetzelfde. Soulmates zijn er niet. Je kan je ziel niet delen. Alleen bij echt slechte paarden is er één soulmate. Tien keer slechter dan hun maar toch de moeite waard.’ Raadselachtig wierp ze de hengst een blik toe. ’Ooit gehoord van De Satan?’ De Satan werd niet heel erg heilig gevonden bij haar maar ze geloofde wel dat Hij zich liet zien als je het verdiende. Fier sloeg ze met haar staart tegen haar flanken. ’Goed hoor. We laten het maar.’ Zei ze rustig. Aaliyah voelde de lichte beet en gooide haar lichaam opzij. Haar tanden gingen naar zijn voorbenen. Aaliyah was niet bang hem pijn te doen. Hij was forser dan zij. Ze was nog een veulen. Hij alweer volwassen. Met haar schouder beukte ze even zijn borst. Niet dat het heel erg zou helpen maar het ging om het idee. Weer gingen haar tanden naar zijn lichaam.

jippie. niets is leuker dan rpg'en onder Natuur op school

Deamon hoorde de woorden over de satan, de bekende duivel, waar al het slechte op deze wereld mee is begonnen. Deamon kende de naam ook, en geloofde ook in de satan. 
Deamon greens even als hij een beet in zijn been kreeg, en zodra aaliyah weer opnieuw wou uithalen deed hij een stapje opzij. De oren deamon gingen op een speelse manier naar achteren. Misschien was het raar, maar deze merrie deed hem wel de gevoelens opwekken van zijn vroegere soulmate. Maar deamon zijn verstand onderdrukte die gevoelens. Het was een puur gevecht van hart en verstand. Maar beide o zo duivels. Hij had een nieuw paard weer ontmoet in het gebied, een volwassen merrie, die haar vader had vermoord. Deamon dacht er even aan, en dat hij daarna iets hoorde over een oorlog. De oorlog met de kudde waar aaliyah in zat.

Deamon beet ondertussen elke keer speels in aaliyah, hij durfde niet hard te doen. Had hij eerder gedaan in zijn oude kudde, en had daarom een paard dood gegooit, per ongeluk. Het leek wel alsof de satan soms in hem zat, die de controle over zijn lichaam nam, en dan begon te moorden, met alles waar deamon mee in aanraking kwam. Toen hij een opzich pijnlijke beet kreeg van aaliyah schoten zijn oren in zijn nek, er kwam een rare waas over zijn donkere ogen. Hij steigerde hoog, ontbloote zijn tanden, en onder de dikke manen zag je zijn ogen ver openstaan met erom heen oogwit. Weer kreeg hij het gevoel, maar deamon wou het niet. Hij wou niet hard spelen. Een valse grijns kwam op zijn zwarte lippen en hij kwam weer met een dreun terug op de grond. Zijn zware lompe hoeven verdwenen in de sneeuw. " zullen we maar wat anders doen, misschien ben ik zo snel een spelbreker, maar elke keer als ik met iemand speel, en het gaat er wat harder aan toe dan bij gewoon spelen, lijkt het wel als mijn lichaam overgenomen word " sprak hij eerlijk tegen aaliyah. Hij zal andere paarden gerust afmaken, en dat kwade gevoel zijn gang laten gaan, maar aaliyah betekende meer voor hem. " jij betekend meer voor mij dan andere paarden maar daarom wil ik jou geen pijn doen, ik bedoel, verwonden" zei deamon toen met een kille donkere stem. Zijn waas voor zijn ogen was er nog steeds, maar het wit om zijn ogen was rood geworden door de aderen die veel bloed in zijn hoofd pompte. Hij zette zijn neusgaten wijd open, en ondanks hij van het gevecht met de wolven makkelijk kon hebben, was dit vermoeiender voor hem om zijn gevoel tegen te houden. Deamon zijn oren stonden tegenover aaliyah niet meer naar achteren. Hij ontspande gewoon de oortjes. " aaliyah, ik heb weer een vraag voor je. Ik heb kort geleden een bericht gehoord over kuddes die de oorlog aan elkaar hebben verklaard, en jou kudde was daar een van, klopt dat? " vroeg deamon toen. Hij klonk rustig, maar van binnen was hij nog steeds met zijn gevoel aan het vechten. " en ben jij daarom aan het trainen? Jij gaat toch zeker niet meedoen? " vroeg deamon. Maar het antwoord kon hij wel raden. Maar jij wou aaliyah niet kwijt raken.

X Whahahaha muts, nou groot gelijk heb je, maar ik kreeg weer ff een ingeving whaa, we houde onze topic gewoon lekker spannend