Just arrived, he's name louds deamon

Aaliyah zag Deamon grijnzen toen ze beet. Ze schoot iets te ver door toen Deamon een stap opzij deed. In een reflex bokte ze als reserve plan tegen zijn buik aan. Bij Aaliyah werd er extra veel adrenaline rondgepompt tijdens een gevecht. Daardoor had ze Anais – haar mede kudde genoot ook ernstig verwond aan het bot. Tijdens het vechten vergat ze haar zelfbeheersing en ging ruiger spelen dan de bedoeling. Het was aan het begin gelukt om zich in te houden maar daarna gingen beide veulens beter spelen. Aaliyah ook. Iets te goed. Zo was ze. Tenminste. Daar was ze nu achter en daar was ze trots op. Aaliyah snoof luid en beet in het achterbeen van de zwarte hengst. Ook rukte ze zacht aan zijn staart en ging weer voor hem staan. Uitdagend keek ze in zijn ogen. Een brutale twinkeling was zichtbaar in haar ogen. De oorlog zou waarschijnlijk goed verlopen. Maar Deina moest niet verwachten dat ze iemand ging doden. Aaliyah kreeg speelse beten terwijl zijzelf gewoon op pure kracht beet. Dat kwam gewoon omdat de hengst een dikkere vel had. Ze ontdekte dat hij voorzichtig was met haar. Dat was niet nodig. Helemaal niet nodig. Ze kon prima aangeven als hij te hard vocht. Ze beet hem hard ergens en zag hoe Deamon langzaam veranderde. Hij rolde een beetje met zijn ogen zodat zijn oogwit zichtbaar werd. Aaliyah zuchtte zachtjes en stond stil. Geduldig wachtte ze tot hij klaar was. De hengst steigerde. Aaliyah wendde haar hals droogjes af. Zijn grote lichaam belandde weer op de grond en ze wachtte tot hij was uitgesproken.’Uhuh.’ Zei ze. Ze wist niet precies wat ze daarvan moest denken. ’Alsof je bezeten wordt door de duivel? Ben je het waard dan in zijn ogen?’ Vroeg ze uitdagend. Ook bij de volgende woorden van de hengst wist ze niet echt wat ze moest denken. ’In welk opzichte?’ Vroeg ze, iets onbegrijpends. ’Oh.’ Mompelde ze zachtjes. Ze schrok niet echt toen ze iets roods in zijn ogen zag. Dan kon je waarschijnlijk meer de rode aderen zien in de ogen. Wist zij veel hoe ze dat moest verwoorden. Toen hoorde ze zijn woorden en knikte bevestigend. ’Ik doe mee met de oorlog ja.’ Zei ze droog.

Muts. geniaal droog woord :')

zometeen wiskunde :c geen zin.

Deamon luisterde naar de kalme antwoorden van aaliyah, wat hem goed deed en hij er ook van kalmeerde. " aaliyah, ik weet niet wat het is, en als ik het waard zal wezen? Geen idee " zei hij toen. Deamon stond al jaren voor dat raadsel en hoopte dat iemand daar eens een duidelijkheid in kon geven. Deamon vond het een heerlijk gevoel, moorden, verkrachten, wat ie al eerder zei. Maar het gevoel ging door, zelfs tegen een jaarling. Maar deamon was sterk en kon terug vechten tegen het gevoel, maar er kwam een tijd dat het zak veranderen. Maar dat wou hij voor zijn, en er achterkomen wat hij was.

Deamon keek aaliyah aan toen ze inderdaad het ja woord had gezegd over de oorlog en dat zij er aan meedeed. Deamon schrok er niet van helemaal niet zelfs, hij had het ook wel verwacht, maa misschien niet gehoopt. " als ze jou wat aan doen, zoek ik ze persoonlijk op, en dan hou ik dat gevoel niet tegen en trap en bijt ik ze met de grond gelijk " zei hij tegen aaliyah, zijn stem was vastberaden. " dat met die wolven was een spelletje voor mij, maar dan zal het menis worden" zei hij er achteraan. Deamon zal dan niet naar diegene toestappen om vergevenis te vragen, ze zullen naar hem smeken. Maar deamon zal er geen kik voor geven, en ze allemaal afmaken. Hi schudde zichzelf uit die wreede gedachte's en keerde terug bij aaliyah. " geef je een gil als je hulp nodig hebt met de oorlog, ik zal dan aan jou zijde jullie komen helpen, maar alleen jou. " zei hij toen tegen haar. Hij was serieus. Over dit soort dingen deed hij niet sarcastisch. Maar hij twijfelde of aaliyah zijn aanzoek accepteerde. Maar hij bleef rustig en kalm afwachten.

X Haha zo droogjes , wiskunde is sooo saaaaaii * gaap * ik ga straks lekker om 1 uur werken whoehoeeee

Blijkbaar waren haar antwoorden kalmerend. De hengst werd kalmer van haar woorden. Raar. Als jaarling had ze dat niet gehad. Dat ze rustgevend was. Het enige positieve dat ze had aangericht was bij een andere merrie. Ze was totaal geflipt op al haar antwoorden en werd er letterlijk gek van. Aaliyah snoof en grijnsde rustig. De woorden van Deamon lieten haar even nadenken. ’Als je het waard bent zal je worden opgehaald door Hem. Hij zal je ophalen en je de poort van Hel laten zien.’ Sprak ze raadselachtig. Alleen de slimme paarden begrepen het. Alhoewel. Oke grapje. ’Maar je hele leven worden seintjes doorgegeven van Hem. Je wordt getest.’ Zei ze weer raadselachtig. Ze liep naar Eyes en gaf hem een neusje. Aaliyah zag dat de hengst tegen iets vocht. Ze was niet bezorgd en het deed haar niets. Hij leek bezeten. Hij keek haar aan en Aaliyah staarde kil terug. Met alleen een blijk van respect. Ze luisterde naar de woorden van Deamon en ze grinnikt zachtjes. Nu had ze een persoonlijke bodyguard. Lachen. ’Is goed. Maar ik kom terug. Levend en ongedeerd.’ Ze twijfelde er niet aan. Met haar kwam het goed. Dat bewees ze keer op keer. Gelukkig was het niet de Dénali, waar haar maatje Pearl zat. Als alpha merrie. Best wel erg. Ookal had ze haar al een lange, lange tijd niet gezien en was Aaliyah duidelijk slechter geworden, ze bleef respect hebben voor de bonte merrie met haar uil Volturi. Toen grijnsde ze bij de volgende woorden. ’Is goed. Ik roep je wel als ik je nodig heb. Denk ik.’ Eigenlijk was het een oorlog met de QS en Horcrux. Aaliyah grinnikte weer en keek naar Eyes die rustig stond te maffen. Te slapen.

Echt wel. Maar heb het alweer af. Stuk of 18 opgaven. xD

Deamon luisterde naar wat de jaarling te zeggen had. Zij wist duidelijk meer over zijn vreemde gedrag van de afgelopen jaren. Hij moest er achterkomen, aan die raadsels van aaliyah had hij niet zoveel, hij snapte het wel, maar hij was meer recht voor zijn raap, en niet er om heen draaien. Deamon snoof eventjes een stukje sneeuw uit zijn neus die van een boom afviel. Hij hoorde hoe ze het met de oorlog ging doen, en dat ze zei dat ze ongedeerd terug kwam. Deamon vertrouwde daar op en knikte " daar vertrouw ik dan op " zei deamon tegen haar. Want hij meende het. 

De rare waas voor zijn ogen was ondertussen al verdwenen en teruggetrokken naar zijn gewone donkere gekleurde ogen. Deamon briesde eventjes. " ik heb trek jij niet? " vroeg hij aan aaliyah. Algauw keek hij richting eyes, hij stond te slapen. Vele zullen het schattig vinden, maar deamon had geen gevoel oor schattig of lief of wat dan ook. Het was of goed of slecht. Die soulmate was slecht volgens deamon en aaliyah was goed. Puur zijn gedachte's met wie hij om kon gaan en wie niet. Zijn blik gleed weer terug in die van aaliyah. Deamon zijn blik was niet gemeen en vals eer tegenover haar, het enige wat het nog was, was kil en ijzig. En geloof, dat was de vriendelijkste blik die hij kon geven.

Aaliyah kauwde eens op een verdord stuk tak en dacht kauwend na. Ze smakte eens overdreven met haar lippen. Haar tong gleed langs haar lippen. Aaliyah was slim en leergierig en dacht veel na. Ze was bijdehand, koppig en brutaal. De meest leuke eigenschappen van slechte paarden. Een vogel fladderde op van een tak. De sneeuw schoof opzij en belandde op haar voorpluk en Deamon’s neus. Beide paarden schudden hun hoofd. Het witte goedje was koud. De hengst sprak wat woorden uit. Aaliyah snoof fierig. ’Moet je zeker doen.’ Merkte ze droog op. De hengst sprak de woorden gemeend uit. Aaliyah kneep haar ogen even dicht en daarna weer open. Haar kleine staart hing even stil. Het zwiepen met haar staart was een soort reflex. Het was nog lang geen zomer. Aaliyah brieste hard en duwde haar neus in de sneeuw. Ze hoorde de woorden weer van Deamon. ’Beetje.’ Loog ze. Haar maag knorde. Aaliyah at niet zo veel. Waarom wist ze niet. Ze had geen honger gehad deze winter en als ze honger had stilde ze die gelijk met een verdord takje of andere dingen. Aaliyahs vriendelijkste blik was gewoon warm. Vriendelijk en kalm. Dat was haar vriendelijkste blik. Die gebruikte ze best vaak, maar tegewoordig minder. Haar pure geaardheid stelde zich openbaar. Slecht. Door de meest slechte paarden werd zijzelf slecht gevonden. Een hele eer. Want de meeste slechte paarden waren wannabe.

Deamon probeerde wat te verzinnen om te gaan doen. De hengst verveelde zich. Maar goed hij zette zijn breede lichaam in eenntuat positie en luisterde naar aaliyah. Toen ze zei dat ze geen honger was verscheen er een grijs op zijn zware lippen. " jaa jaa vandaar dat je maag knorrende geluiden maakt " sprak hij met een valse grijns. Hij keek naar aaliyah. " voor de oorlog mag je wel wat meer enenergie hebben, je moet hard werken. " zei deamon tegen haar terwijl deamon een beetje verveeld omzich heen keek, het was niks persoonlijks bedoeld tegen over de jaarling, maar hij was gewoon toe aan een uitdaging.

X beetje kort srry

Aaliyah wist dat Deamon zich lichtelijk verveelde. Zelf had ze ook de lichtelijke vorm aangenomen van verveling. Ze was uitgepraat. Haar wonden zouden helen, waarschijnlijk genoeg voordat de oorlog begint. Wat was de reden dat Deina oorlog wou ookalweer? Omdat het leuk was? Ze wist niet eens echt waarom ze meedeed. Haar zwarte ziel in haar beval dat ze er van kon leren. Aaliyah wilde leren. Steeds meer en meer. De witte stukjes ziel werden opgesloten in een kerker en vastgeketend. Alleen soms kwam er een stukje los. Als ze met Eyes was of als ze alles op een andere manier zag. Niet langer wou ze meedoen met het spelen met andere veulens. Niet langer was ze jaloers als ze goede paarden zag met veulens en hoeveel lol ze hadden. Niet langer wou ze met de goeden spelen. Haar redenering was veranderd. Versterkt maar aan sommige kanten verzwakt. Ze kon heel lief zijn, en dan echt lief.
Grijnzend keek ze omhoog naar de zwarte fries. ’Goed. Ik geef toe.’ Zei ze grinnikend. ’Ja misschien wel.’ Gaf ze daarna toe op de tweede zin van Deamon. ’Hoe ‘nieuw’ ben jij in Dreamhorses?’ Vroeg ze, licht nieuwsgierig.

Deamon luistede naar de jaarling en keek haar toen aan. Toen hij de vraag kreeg of hij nieuw was moest hij even denken, omdat als je het over de tijd hebt is hij hier vrij nieuw. Maar zodra je het op sociale kant gaat kijken leek het soms wel alsof hij hier langer is, omdat zijn naam nu al lichterlijk bekend is in dreamhorses. Dat bewees maar weer toen met streya, die had al van hem gehoord, maar deamon schudde even zijn brede hals. Hoe ging hij dit zo duidelijk mogelijk en tactisch vertellen aan de voor hem o zo dierbare aaliyah.
" als je het met nieuw bekijkt. Tja, ben er nog maar een kort tijdje, maar paarden lijken me nu a te herkennen en te weten wie ik ben " sprak deamon. Na, zo had hij het wel duidelijk uitgelegd, en zal aaliyah het wel begrijpen. A begreep aaliyah deamon wel erg goed op sommige momenten, wat voor deamon we fijn was. Deamon greens. En wachtte af.

Even snoof ze vermoeid toen een jeuk kwam opzetten uit een van haar wondes. Ze was echt heel erg moe aan het worden van die aanhoudende jeuk. Ze zwaaide haar achterhand opzij en liep een rondje om de hengst. Puur om haar benen te strekken, de korsten op haar benen protesteerden, wouden bijna openspringen. Nog even en haar korsten zouden dicht groeien. ’Alles en iedereen weet alles van iedereen.’ Luidde haar antwoord rustig. Haar ogen waren heel even dichtgeknepen. Plotselinge moeheid overschaduwde haar geest. Ze zuchtte heel eventjes. Aaliyah begreep de meeste paarden goed, de meeste paarden konden Aaliyah ook in hun buurt verdragen. Sommigen dan. Eyes opende zijn mond en nieste hard. Hij nam schors tussen zijn tanden en trok. Hij kauwde rustig op het stukje schors en Aaliyah luisterde even naar zijn vredig gekauw.

volgende keer wordt ie langer

Deamon knikte. Aaliyah had gelijk. Maar toch vond het het leuk al zo herkend te worden naar zown korte tijd. Deamon keek omzich heen en zag een beekje. Hij kon er niks aan doen, maar de dorst trad toe. En stapte richtng de beek en raakte met zijn zwarte lippen de oppervlakte van het ijskoude water aan. Hij dronk met. Volle teugen slokte hij het koude water naar binnen. Hij voelde het water zijn slokdarm doorgaan waarna het zijn maag vulde. De rimpels in het water werden groter en groter zijn ogen volgde de rimpels. 

Deamon slaakte een diepe zucht. En keek even omhoog naar de lucht. Het was strak blauw met een gele bol boven n die ze de zon noemde, de uitvinding van de duivel. Een pure vuurbal. Een vuurbal die a,s ie de kans kreeg alles. Verwoestte. Deamon kreeg een valse grijns op zijn gelaat. Hij keek weer even naar aaliyah. " hoe is het met de oorlog, die is toch begonnen? Volgens mij is het een eitje tegen die goede paarden. " sprak hij toen met een speelse uitdrukking op zijn gezicht en wachtte af.