It's perfect out here...come out and play! || Kai

Hij liep met sloffende passen door de prachtige vallei.
Hij zuchtte en draafde met tegenzin aan, de vallei gaf hem een gevoel van...ja...hij moest door want anders...ja dat wist hij niet.
Hij was niet altijd even slim, maar wel altijd vrolijk. Hij ging altijd met goede moed door het leven....althans meestal.
Hij draafde nu met elegante passen door, hij trok zijn benen hoog op en draafde door.
Hij brieste en liep harder door. Hij strekte zijn benen meer en maakte zijn passen krachtiger en ging over in een snelle galop.
Zijn lange manen speelden op het lichte briesje van de wind. Zijn staart danste tegen de blauwe lucht.
Zijn benen bewogen in een ritmische beweging voort.
Hij galoppeerde door en maakte zijn passen langer en trok zijn benen hoger op.
Hij versnelde en maakte wat rare sprongetjes hij bokte hoog en galoppeerde door

-Kai-

I am sorry i've gotto go

De slankgebouwde merrie galoppeerde met volle vaart door de vallei. Haar lange, witte manen wapperden als vlaggen achter haar aan. Haar staart deed vrolijk mee. Kai brieste een keer diep en voerde haar tempo nog hoger op. Al te lang had ze niet zoveel lol gehad als vandaag. Eigenlijk was ze zo vrolijk sinds de ontmoeting met de bijzondere hengst Saronse. Het leek wel of de hengst één of andere gave bezat waarmee hij iemand vrolijk en blij kon maken. Natuurlijk was dat grote onzin, want magische dingen bestonden gewoon eenmaal niet. Hoe jammer dat ook was, het was gewoon zo. De merrie brieste weer. Dit keer nog dieper. Kai was nog lang niet moe. Waarschijnlijk had ze weer een adrenalinekick. Dat was ook meestal de oorzaak van haar hypere aard. Zij kon er ook niks aan doen! Kai was wie ze was. Anderen moesten het maar gewoon respecteren.
Plotseling viel een zwarte schim haar op. Pijlsnel wierp de merrie haar hoofd naar de zwarte gedaante, die blijkbaar ook aan het galopperen was. De hengst bokte een keer hoog. Kai keek hem nieuwsgierig aan. ''Lekker weertje, hè. Om te galopperen.'' riep Kai vriendelijk naar de Fries. Ze wist niet of hij haar wel kon horen. Hopelijk wel. Kai had wel zin in een gesprek met een ander paard. De laatste tijd was ze veel door DH gereisd en dus niet veel in de kuddegebieden te vinden. Kai was nou eenmaal een paard dat graag de wereld verkende.

-Flutje-