Utopia, i am here!

En nu. Wat moest ze nu? Misschien had ze de Utopia een beetje overhaast uitgedaagd, misschien was ze er nog niet klaar voor om een leidster te zijn. Was ze te onervaren? Ze had werkelijk geen idee wat ze moest doen, wat ze eigenlijk moest voelen en of ze nu een zware verantwoordelijkheid hoorde te voelen. Het enige wat ze had gedaan was uitvogelen wie er actief was, regels bedenken en een hinnik beantwoord inmiddels. Voor de rest was haar normale leventje met het normale ritme gewoon doorgegaan. Amenia was nog steeds bij haar en deed nog steeds normaal tegen haar. Nee, aan bijna niets kon ze merken dat ze nu een kudde had, dat ze nu gewoon de leidster was van een kudde in het reusachtige Dream Horses. Een van de drie leidsters was ze. Dat klonk allemaal heel speciaal en mooi, maar ze merkte er niets van. Niets, noppes nada. Maar ja, wat wilde ze dan? Eigenlijk wou ze niet zoveel, ze verlangde niet zoveel, alleen een actieve kudde. Als ze nu een verlanglijstje zou moeten maken voor Sinterklaas of voor Kerstmis dan zou daar op staan. ‘Een actieve en hechte kudde’ en ‘meer leden in mijn kudde.’ Dan was ze lekker snel klaar geweest. Toch was er wel degelijk iets veranderd, ze was steeds meer op gevoel rond gaan lopen. Laatst toen met de hinnik in de Taiga, daar was ze gewoon heen gelopen zonder er echt bij na te denken, alsof ze ergens wist dat ze daar moest zijn. Nu ook, ze had wel gemerkt dat het kouder en kouder was geworden, maar toch was het niet echt tot haar doorgedrongen dat ze haast doelbewust hierheen gelopen was. Ze bedoelde maar, welke dwaas liep er nou weer voor zijn lol in dit ijskoude en godvergeten gebied rond? Dus was ze ook niet geheel verbaasd geweest toen ze inderdaad een hinnik had gehoord. Deze hinnik had duidelijk een doel ‘zich bij haar kudde voegen.’ De hinnik was dan ook duidelijk aan haar gericht. Ravena veranderde van richting en sprong aan in galop. Uiteindelijk verscheen er een paard voor haar neus. Een witte merrie met zwarte manen. De merrie was ongeveer de helft van Ravena’s leeftijd. Ravena liet haar blik snel over de merrie glijden. Goed, dus deze merrie wou in de kudde. Dit alles duurde eigenlijk maar ongeveer tien seconden. ,,Jij was degene die riep neem ik aan?’’ Kwam ze maar direct tot zaken, ze had eigenlijk geen tijd voor allerlei babbeltjes.