Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

 » O O S T E N » De Watervallen » Times chances sometimes [Saronse]+[Kenta]

Times chances sometimes [Saronse]+[Kenta]

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

Saronse

Saronse
Your Hero ♥

Een warme golf trof dream horses hard aan. Een warme zon, die al lange weken aan een stuk scheen, een helderblauwe lucht. Geen wolkje te bespeuren. Enkel wat vliegende vogels vulden de leegte in de hemel op. Ze zongen tevreden. Alles was nu actief. Alle bomen waren gevuld met groene jong blad. De zomer was juist begonnen. En het was al aangenaam warm.
Saronse stapte kalm richting de watervallen. De ideale plaats om af te koelen. Het water was er altijd zo lekker koel en zuiver. Doordat het steeds in beweging was. Saronse zijn vacht glom harder dan ooit. De zon had zijn vacht gevoed. Nu was Saronse uitgebloed tot een knappe, gezonde, sterke hengst. Zijn lange zwarte manen hingen sierlijk over zijn hals en hoofd. Zijn staart mooi hoog gedragen. Het was best druk. Saronse zag regelmatig wat dieren passeren. Natuurlijk had iedereen sneller dorst vanwege die warme zomer dagen. Saronse snoof genietend de zomerlucht op. Gelukkig was het paar seizoen gedaan. Dan waren veel hengsten echt nukkig. Saronse had er niet veel last van en deed ook nooit mee aan die spelletjes. Saronse hoorde de watervallen al stromen. Hij keek omhoog, dat werd nog eens flink klimmen. En door die warmte werd het nog eens zwaarder. Maar ach, Saronse kon daar prima tegen. Hij keek even op naar een boom. Vlak voor zijn neus zat een uitgeput jong eekhoorn. Saronse hield zijn hoofd schuin. Vast onlangs uit de nest gezet. Het dier keek Saronse vragend aan. Saronse strekte zijn nek uit en richtte zijn neus naar de rossige eekhoorn. Hij begreep waar het diertje naartoe wou. '',Kom maar.,'' Het diertje klim dankbaar op Saronse's hoofd en ging tussen de twee oren van Saronse zitten. Saronse ging verder. Met een vriendje op zijn hoofd. Hij keek kalm om zich heen met zijn ijsblauwe blauwe kijkers.
Uiteindelijk geraakte hij er. Zijn ademhaling beheerst. Saronse ging op een verhoogde rotsblok staan en bekeek zijn bestemming goed. Het was zo prachtig. Het zilver/blauwe water stroomde wild naar beneden. Hij zat op één van de grootste Watervallen van dream Horses. Saronse sloot zijn ogen. Hij sloot zich af van de realiteit. Hij focuste zich enkel op de geluiden. Hij mediteerde in een soort van. Op zoek naar rust, vrede. Zijn lange gitzwarte manen dansten in de wind. Saronse zat met vragen. Hij vroeg zich af of die ooit beantwoord zou worden. Hij hoorde een griezelige merrie schreeuw in zijn hoofd echo 't. Bloed.... overal bloed. Saronse's ogen vlogen open. Leuk, nu was hij eindelijk de boze dromen over zijn verloren kudde kwijt. Nou was er een ander verhaal in zijn hoofd aan het spoken. Saronse herinnerde zich het eekhoorntje. Hij liep langzaam het water in. Waar hij voldoende hoog stond zodat hij werd meegesleurd in de diepte. Saronse genood van deze kalmerende frisse water. Hij liet zijn hals zakken tot zijn manen bij het water hing. Het dier klom naar beneden en slurpte zoveel water op als hij kon. Saronse sloot half zijn ogen. Wachtte geduldig tot het diertje klaar was. Hij voelde vissen langs zijn benen zwemmen. Dat was vast de zalm. Ten miste, hij hoopte dat het een vriendelijke vissoort was. Opeens hoorde hij gegrom. Saronse keek naar beneden. In de verte zag je kleine riviertjes. Hier en daar waren er kleinere watervallen waar beren op stonden. Die de vissen uit het water sloegen. De eekhoorn ging op Saronse's rug zitten. Nu dronk Saronse zelf van het frisse water. Met zijn hoofd richting de waterval. Plots vormde er bloed rond Saronse heen. Saronse hief verbaast zijn hoofd op. Zich afvragend van waar het afkomstig was. Misschien lag hier ergens wel een gewond dier te drijven. Saronse keek onderzoekend om zich heen.

ANDEREN ZIJN OOK WELKEN OM THE JOINEN!!!!



Laatst aangepast door Saronse op zo 18 nov - 6:04; in totaal 2 keer bewerkt

Kenta

Kenta

Kente galoppeerde roekeloos hard. Hij had een diepe wonde aan zijn achterbenen. Maar hij moest nu voort blijven gaan. Hij keek regelmatig achter zich. Met de angst dat hij die achtervolgers zou zien. Maar ze waren niet te zien. Dat was al goed. Nu moest hij maken dat hij weg was. Ze mochten hem niet vinden! Kenta was nat van het zweet. Overal op zijn vacht waren er lelijke tand afdrukken. En het had slechter kunnen aflopen. Na nog een goed dik uur vertraagde de jonge hengst zijn snelheid. Hij was doodop en kon niet meer verder. Kenta keek onrustig om zich heen. Bang dat de achtervolgers opeens zouden verschijnen. Gelukkig was dat niet het geval. Kenta bekeek de diepe wonden aan zijn achterbenen en probeerde de ergste schoon te likken. Zijn tong zorgde voor een brandende, prikkelend gevoel in zijn wonden. Ach, hij had hier geen tijd voor. Het beste was zo ver mogelijk van deze plek geraken. Waar was hij By The Way? Kenta keek onderzoekend om zich heen. Zijn lange zwarte manen vielen voor zijn groen zure ogen. Een lichte kleur. Kenta was een paint kleurig paard. Donker, donker, donker bruine vlekken. Bijna zwart. Zou dit het land zijn waar hij heen moest voor zijn missie? Kenta keek nadenkend en beslist gewoon maar verder. Hij wist niet waar hij was en wilde hier ook niet langer blijven. Het was hier veel te gevaarlijk. Kenta ging met tegenzin weer over in een rengalop. Hij hoopte maar dat hij zijn aanwezigheid niet verraadde.
Kenta rook zoet water. Dat was nu juist iets wat Kenta nodig had. Hij was uitgedroogd en uitgehongerd. Kenta vond een rivier, dat nogal een sterke stroming had. Gulzig slokte hij het water op. Man, hij had dorst! Onoplettend liep hij wat dieper om zijn verse open gescheurde vleeswonden schoon te maken. Maar een onzichtbare stroming sleurde Kenta zo met zich mee. Ook dat nog! Kente probeerde snel naar het droge te zwemmen. Maar was te uitgeput om zich zelf te redden. Kenta hoorde de vallende waterval. Kenta keek even neutraal. En het word allemaal nog erger. Een bloedspoor omringde Kenta. Kenta boste plots tegen iets. Een rots? Wat het ook was het hield Kenta tegen om niet mee naar beneden te storten met die ongelukkige rivier. Kenta voelde onder zich rotsen. Hij grabbelde dood moe overeind en bekeek toen het figuur dat vlak bij hem stond. Een grotere, bredere hengst. Met ongeveer de vachtpatroon als Kenta zelf. Kenta fronste even. Hij keek oog in oog naar Saronse. Saronse's ijs blauwe ogen vielen hard op. Dit was toch niet? Nee, dat kan toch niet. Kenta wierp een blik op de linker bil van Saronse. Waar een zwarte kruis teken op de witte gedeelte van Saronse's bil was. En op de linker bil was er een hartvormige witte vlek. Kenta's ogen vlogen wijd open van verbazing. Niet te geloven! Hij had de verloren feniks prins gevonden!! "Nee maar! Saronse?!"

Saronse

Saronse
Your Hero ♥

Saronse keek verbaast op toen hij iets tegen zich aan voelde stoten. Saronse draaide zich relaxts om. No stress. Saronse’s wenkbrauwen werden hoog omhoog getrokken bij het zien van de vreemdeling. Een gewonde staker, die vrij jong leek. Hij had aardig veel weg van Saronse, maar dat zal waarschijnlijk toeval zijn. Saronse had geen familie, niet dat hij wist eigenlijk. Het enige wat hij weet was dat zijn moeder dood was toen hij een paar weken oud was. Voor de rest wist hij niets van familie. Hoe dan ook, zoals Saronse altijd was was hij bereid om te helpen. ‘’, Ik zal je wel even een zetje geven.,’’ Zei Saronse op een beheerste toon. In paniek overgaan omdat er een leven op het spel was was voor niets nodig. Het maakte de situatie alleen maar erger. De eekhoorn wist blijkbaar al waar Saronse naar toe wou gaan en klom stevig tussen Saronse’s oren. Eenmaal dat het diertje goed zat sprong Saronse soepel het water in en ondersteunde meteen de uitgeputte hengst. Het kon Saronse niet schelen of de hengst hulp wou of niet. Saronse gaf die nu. De hengst zou zich niet alleen kunnen redden. Dat zag je zo aan zijn verzwakte lijf. Het ruwe water werkte niet mee en deed zijn best om Saronse mee te sleuren. Prachtig ijs blauwe ogen. Ijs koud, heerlijk gevoel. Hellend gevoel, schoon gevoel. Het eekhoornentje leek er niets van te moeten hebben en bleef netjes op Saronse’s hoofd zitten. Uiteindelijk wist de vreemdeling zich er uit te redden en zwom Saronse snel naar het verhoogde stukje. Zijn benen voelen wat pudding achtig door de uitspanningen die hij had moeten uitvoeren. Maar hij zag er beter uit dan die knul. Saronse keek met zijn ijs blauwe ogen recht in die van Kenta. Die een ijs koude, groene oogkleur had. Interessant. Saronse bekeek het lichaam waar lelijke wonden plaats vonden. Die moesten zeker verzocht worden. Plots zag Saronse dat de vreemdeling heel raar naar hem keek. De hengst keek hem aan alsof hij hem al eerder gezien had. Saronse fronste even. "Nee maar! Saronse?!" Hoorde Saronse zijn naam. Saronse hield zijn hoofd een klein beetje scheef. Hoe kende die knul zijn naam? Misschien hadden leden iets over Saronse gezegd of zo. Saronse wist het niet. Het water gleed van zijn kletsnatte lichaam. Zijn lichaam nog steeds lekker warm. Zijn zachte geur overheersend. Zijn zachte uitdrukking straalde van hem uit. Zijn gitzwarte manen krulden lichtjes, doordat het nat was. Zijn eerlijke ogen vriendelijk op de hengst gericht. Ogen waarin je kon verdrinken. Njaah, niet op de verkeerde manier dan. ‘’,Het spijt me… Maar ik ken je niet. Wie ben je? En hoe komt het dat je mijn naam weet en mij herkend? Tell your story to me friend.,’' Sprak Saronse met zijn warme stem. De watervallen waren zo luid, water dat naar beneden stortte. Eigenlijk was het geen lawaai, maar eerder een vredig muziek. Een muziek waar je eventjes je gedachten kon verzetten. Dit geluid had iets magisch. Net zo Magisch als zingende vogels. De geur van bloed was zeer sterk. Daar maakte Saronse zich echter zorgen om. Bloed trok allerlei roofdieren aan. Het was iets dat ze zot maakten.

Flutje Suspect

Kenta

Kenta

Saronse had Kenta geholpen. Kenta vond het best. "Thanks dude!" Had Kenta Saronse bedankt. Kenta rekte zich eens doodleuk uit. Zijn spieren voelen gespannen aan. En dat voelde niet prettig. Zijn wonden werd omringt door bloed en het deed pijn. Kenta voelde er niet veel van. Het was alsof zijn lichaam verdooft was. Hij zou zo neer kunnen vallen en het bewustzijn verliezen. Maar hij had zijn doel bereikt! Arontay had al die tijd gelijk gehad! Kenta wierp even een rare blik op dat ros, pluis ding op Saronse. Maar reageerde uiteindelijk enthousiast. "Yoooo pluisje!! Whats up?" Riep de hengst hyper. Uiteindelijk richtte de jonge hengst zich op Saronse. Saronse's uitdrukking was duidelijk te lezen. Nu werd Kenta serieus. ‘’,Het spijt me… Maar ik ken je niet. Wie ben je? En hoe komt het dat je mijn naam weet en mij herkend? Tell your story to me friend.,’' Kenta richtte wijzend zijn blik naar de rechterbil van Saronse. "Jij hebt het kruisteken, net als ik. Dat kruisteken heeft enkel de bloedlijn van onze voor ouderen. 'The Guardian Of The Fenixs'" Kenta hield de spanning wat in. "Jij bent de verloren feniks prins bro. Ik ben je neef Kenta. Arontay heeft me speciaal naar je toegestuurd omdat het tijd is. Jij bent in groot gevaar, Ze willen de feniks prins dood. Je moet NU met me meekomen!!" Arontay was de grootmoeder van Saronse, wat Saronse niet wist. Arontay had voor Saronse's veiligheid alles geheim gehouden. In de hoop dat ze Saronse niet zouden vinden. Kennelijk zijn ze te weten gekomen dat de feniks prins nog leeft en wilden hoe dan ook hem vermoorden! Saronse zal nu wel in de war zijn. "Nu ik er aan denk, we moeten hier zo snel mogelijk weg! Want ik werd gevolgd door hen! De kans is groot dat ze nu gevaarlijk dicht in de buurt zijn. Kom, leid me naar een veilige schuilplaats en ik vertel je alle details. Ik volg je op de voet grote neef." Kenta knipoogde met zijn knappe ijs groene ogen. Zijn mooie lange, zwarte manen leken sprekend op Saronse. Kenta was iets kleiner en iets minder gebouwd. Duidelijk een puber figuur. Maar zeer zelfstandig.

Saronse

Saronse
Your Hero ♥

"Thanks dude!" Saronse keek even raar op toen hij het vloeiend engels hoorde. Maar grijnsde toen. Kenta leek een heel vrolijk en vriendelijk type. Wat Saronse altijd graag mocht. Plots richtte de donker, bruin, gevlekte hengst zich op de kleine eekhoorn. Die nog steeds veilig tussen Saronse 's oren genesteld was. "Yoooo pluisje!! Whats up?" Saronse kon niet zien hoe het dier op de felle reactie reageerde. Maar hij voelde dat het schrok. Saronse kon heel goed emoties voelen, zien. Men kon ze heel moeilijk van Saronse verbergen. Kenta wees uiteindelijk naar Saronse 's rechterbil. Saronse volgde Kenta's blik. Een witte kruis sierde zijn gespierde achterhand. Saronse had er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat het bijzonder was of zo. Hij vond het gewoon toeval. Arontay bleek de zelfde teken te hebben. Maar ook dat leek voor hem gewoon verd*md toeval. Saronse richtte zijn eerlijke ijs blauwe ogen naar die van Kenta. "Jij hebt het kruisteken, net als ik. Dat kruisteken heeft enkel de bloedlijn van onze voor ouderen. 'The Guardian Of The Fenixs'" Saronse begon heel erg te fronsen. Zijn ijs blauwe ogen gleden kalm en beheerst naar Kenta 's rechterbil. Waar ook, toevallig een kruis te zien was. Deze hengst was kennelijk de weg kwijt. Anders had Saronse eerder geweten over zijn voorouders en zo. "Jij bent de verloren feniks prins bro. Ik ben je neef Kenta. Arontay heeft me speciaal naar je toegestuurd omdat het tijd is. Jij bent in groot gevaar, Ze willen de feniks prins dood. Je moet NU met me meekomen!!" En dat ook nog! Feniks prins? Neef? Arontay die blijkbaar echt nog leefde en dan ook nog eens zijn jonge neef op pad heeft gestuurd. Saronse kon het maar moeilijk geloven. Echter, hij WILDE het NIET geloven! Het verontruste hem ook bij het horen van groot gevaar, dood.... er ging een ijs koude rilling over Saronse's rug. Diep van binnen wist hij dat er iets van waar was. Heel diep van binnen. "Nu ik er aan denk, we moeten hier zo snel mogelijk weg! Want ik werd gevolgd door hen! De kans is groot dat ze nu gevaarlijk dicht in de buurt zijn. Kom, leid me naar een veilige schuilplaats en ik vertel je alle details. Ik volg je op de voet grote neef." Saronse keek strak om zich heen. Veel keus had hij ook niet zeker. Saronse draafde vloeiend over de glibberige rotsen. Het water plensde alle kanten op. Saronse had een prachtige houding, een trotse, machtige houding. Zijn lekker fel gespierde nek werd mooi gebogen. Zijn hoofd kaars recht. Zijn mooie ijs blauwe ogen die heel hard opvielen bij zijn half zwarte gezicht. Zijn machtige hoeven knetterde krachtig tegen de harde onder grond. Gitzwarte manen dansten ongetemd mee in de kalme wind bries. Hij stopte even aan de boom en liet de dankbare eekhoorn gaan. Saronse keek even tevreden toe. Maar ging uiteindelijk weer verder. Saronse had heel de wandeling geen woord uitgesproken. Hij wist even niet wat zeggen. Dit was allemaal veel te verwarrend. Zou het echt zo zijn? Zo ja, wie was het dan die hem perse wou vermoorden? Wat had Arontay nog allemaal van Saronse verborgen. Na een dik uur, kwamen ze in een dicht riet achtig gebied. Dat 2 maal hoger was dan Saronse zelf. En het strekte zich onwijs ver uit. De ideale verstop plaats. Na nog dieper in het rieten gebied te trekken stopte Saronse en wierp uiteindelijk een bezorgde blik over het ernstig verwonde lichaam van Kenta. Uiteindelijk besloot Saronse weer te spreken. '',Hoe weet jij zeker dat ik het ben?,'' Njaa, Arontay had het vast op hem gemunt. Maar dat maakte hem juist onrustig, stel dat hij geen keuze had? En terug zou keren? Dan zou hij de overlevende paarden onder ogen moeten zien en Arontay, zij die hij in de steek had gelaten. Saronse had de hoop verloren gehad om de overlevende te zoeken. En nu... nu achtervolgde het verhaal zich weer. Het klemde zich aan Saronse. Hij kon er niet aan ontsnappen. Saronse liet zijn zwakte niet tonen. Nee, hij was veel te trots. En uiteindelijk beslist Saronse zelf wat hij zou doen. Niemand zou hem iets verplichten om te doen. Maar soms was zijn goed hart de baas. En deed hij dingen speciaal om anderen tevreden te stellen.

He is a Hero after all

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

 » O O S T E N » De Watervallen » Times chances sometimes [Saronse]+[Kenta]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum