Sea water - Cheyenne

Rustig liep de kleine bonte merrie richting de zee. Haar hoofd was vrolijk geheven en al snel versnelde ze haar stap naar een regelmatige draf. Haar dikke bos manen dansten mee in het ritme van haar stappen. Boven haar begonnen in het noorden wolken een wolkendek te vormen, maar Sunset liet haar goede humeur daar niet door verpesten. Ze wist niet waarom ze ineens zo vrolijk was. vrolijker dan normaal. De bonte merrie draafde door tot ze haar eerste stap in het zand zette. Vrolijk galoppeerde ze aan en maakte een galopje door het water. Het koele water spatte tegen haar buik aan. Ze stopte en liep wat dieper de zee in, maar zorgde wel dat ze de bodem nog kon voelen. Ze wist dat de zee haar zo mee kon sleuren. Na even in de zee te zijn geweest ging Sunset er weer uit, schudde het water uit haar vacht en keek om haar heen. Toen ze een merrie in de verte zag glimlachte ze en deed een paar stappen richting het dier. Ze had haar nog niet eerder gezien. "Hallo daar" zei ze vriendelijk.