Wat rust

Zijn ogen keken dwars rond. Hij was nou eentje die erg kil is. Dat ook wel door zijn vroegere kudde was. Nu is hij gevaarlijk.
Hij spitste zijn oren toen hij lekker water zag die vers was. Met een draf pas liep hij door het water tot het aan zijn rug was.
Zijn dominate uitstraling ervde hij van zijn geweldige vader. (Niet dus) Cobra had trouwens zijn vader vermoord voor bepaalde
Redenen. Hij liet zijn liepen in het water glijden.

Hij snoof wat zuur. Het kan toch niet waar zijn! Zijn slechte broer die zijn ouder's doode. Hij liep in draf over naar zijn broeder. Met een boze blik keek hij naar hem. Nou, nou je hoor hier niet!" riep hij vol woede. Wat deed zijn broer hier? Hij stamte met zijn hoeven in de grond. Hij wist dat zijn broer hem een lesje zal proberen te geven en hij zal dat zeker niet acsepteren.


(Hai Mandy leuk dat je me geholpen hebt om op deze site te kunnen broetje XD klopt niet maar kom!)

Hij grijnsde vol puur haat. "Ahh. daar hebben we de schande van de friesen! Ik wis dat je hier heen zou komen! Verdwijn uit mijn ogen of ik vermoor je nu!" Zijn ogen waren donker en vol haat en moord te lezen. Hij sprong uit het water. "Wist je dat ik een kudde probeer bij een te roepen. Als dat lukt zit jij dik in de problemen! Ga bij de goed zakken!" Hij briezde heel wat woede. Hij schopte in het zand en lachte. "mijn vrienden die gaan komen en zullen aan mijn kant staan!" Hij drijgde en was sereus. Vrienden die in zijn vroegere kant stonden zouden bij hem staan. Hij grijnsde.


(Haaaai Marloe, vind je het hier leuk? ganna kill you! XD)

"O hou toch je kop!" Riep hij beledigt. Hij luisterde niet om weg te gaan. Hij hield zijn oren plat in zijn nek en beet in de hals. "Ha jij een kudde opstarten!? Iedereen vreest voor je ze lopen als bange honden van je weg sukel!" Hij liet los en sprong snel weg van zijn broer. Hij wist dat hij zijn broer nog niet aan kon. Hij staarde even voor zich uit toen hij hoorde over hun vroegere vrienden. Inderdaad zullen die bij de slechte kant willen. Maar Sorang kan ook een kudde opstarten of er zich aansluiten. Maar hij zegt niets.

(He pas maar op hoor!)

stond al een tijdje naar de hengsten te kijken
grijnste die gaan elkaar nog afmaken!
kauwde op wat gras en nam een slokje water uit de rivier
bleef op een afstandje kijken

Hij negeerde de merrie die stond te gapen. Hij grijnzde. "slechte zet broertje! Hij beukte tegen Soranggo aan. Hij sloeg met zijn hoeven tegen de achterhand van zijn broer. "Ik wil dat je nu vertrekt!" Riep hij vol woede en beet in de schoft. Daarna keerde hij zich om om te drinken.

zacg dat de hengst naar het meertje toe liep waar zij stond
bleef staan en nam nog een slokje
keek even naar de andere hengst
zou het familie zijn ze lijken wel op elkaar ?
richte zich weer op het gras en nam weer een hapje

Hij keek strak naar Cobra. Hij voelde al wat bloedingen en zo. Hij wist dat hij nog geen gevecht aan kon tegen zijn grote broer. Met wat gewankel liep hij weg. Niet door angst maar door wijsheid. Als hij sterker word kan hij zich vreken. Hij wist dat zijn broer hem zo een laf aard zal roepen. Maar die woorden doen hem niet veel. Hij keek nog even naar achteren. "Denk maar niet dat je gewonnen hebt. Dit is nog maar een begin!" Daarna ging hij in draf verder.

keek naar dr zus bleef op een afstandje en graasde wat
keek daarna naar de weg dravende hengst
en naar de hengst die dichtbij dr zus stond
ging over naar stap en liep weg

hij grijnzde toen zijn o zo lieve broer weg liep. "Nou ik kan echt niet wachten." Hij stapte naar het water en dronk rustig verder. Hij was al te vreden om zijn broer te verwonden. Met zijn neus gleed hij in het water.

keek ff wat rond.
drafden dominat , stopt daarna en graste wat.
kijk naar Cobrazarao.
wat is hij leuk xD.

Lightning stond al de hele tijd in de schaduw te kijken naar het schouwspel. Hij vond het wel grappig. En liep rustig naar de overgebleven paarden toe om hen te begroeten en vriendschap te sluiten al wist hij niet of de andere hengst hem zou accepteren. Maar Lightning waagde het en stormde luid galoperend naar de andere paarden.

Hij kreeg meteen geuren binnen Angel die vreet irritant is en een vreemde geur. Met een draai kwam hij voor een hengst te staan. Met een kille blik bekeek hij de hengst. Gelukkig niet nog merrie's. Misschien is dit paard zo slecht nog niet. Hij zweeg tegen het paard en briesde. Zijn felle spieren blonken door de zonnestralen. Ook zag je lelijke littekens. Maar daar had Cobra niet veel last van.

(Hoe kun je zonder gehinnik luid galoperend naar de andere paarden gaan? Hmm iets om over na te denken.)

Saricha draafde rustig naar Angel. "Hallo allemaal, ik hoorde"... Kijkt naar Lightning. "Weet je, als je vriendschap wil sluiten is het gemakkelijker om dat kalm te doen. "Nou ik ben gekomen omdat ik nogal wat hoefgetrappel hoorde, is er een gevecht geweest? Wandelt rustig een stukje verder en gaat rustig 10 meter van het water liggen. En ik heb nog een vraag wat is je favo woord?

(Euu dat kan wel hoor? Als een paard naar andere paarden hiniken of bedoel je dat die zin niet klopt?)

Een merrie tjee weer al pech. Hij keek wat vijandig en hield zijn blik naar de hengst. Alsof hij dat gaat vertellen. Maar toch had hij zo'n zin om het te vertellen. Maar hij hield zijn mond. Je kunt niet zomaar vertellen dat hij zijn broer op een dag zal vermoorden tegen een vreemde. Zijn ogen keken strak en hij briesde. Zijn spieren waren al gespannen. Hij gleed met zijn ogen naar de bomen waar gelukkig geen volgels kwetteren.

(Nee ik bedoel hij zet er geen gehinnik bij hij zegt gewoon stormde luid galoperend maar hij zegt niet dat hij hinnikt, snap je?)

Saricha keek wantrouwend naar Cobrazarao, "Wat is er pech aan een merrie?" Kijkt beledigt naar de hengst. Ze zag de vijandige blik in zijn ogen. "Ik ben niet vanplan te vechten, ik ben een mustang jij een fries, jij bent stukken groter." Ze keek recht in de ogen van Cobrazarao, "denk je dat ik een lid van Black Rose nog maar durf aantevallen?" Ze stond op en graasde wat van het korte gras. "Denk je dat ik het tegen Rains kudde leden durf op te nemen?" Ze keek naar hem." Ik ben Rain in de sneeuwvlakte tegengekomen. Ik heb ontzag voor haar en haar kudde." Ze wandelde wat verder. Uiteindelijk deed ze haar hoofd naar beneden als teken van repect voor hem. Even later ging ze terug liggen. Ze wachtte af wat er ging gebeuren.

merkt aan cobra dat hij die merrie's een beetje zat werd en broede op een plannetje wat voor haar zelf ook wel goed uit zou komen als hij geen afleiding had naar andere merrie's
ze grijnste breed en dacht goed na wat zou ze kunnne doen ? 'meiden willen jullie even mee komen ?' ze keek de merrie's afwachtend en ze stapte al een stukje verder of dit heel slim was wist ze niet maar ze wist wel dat als de merrie's mee kwamen dat cobra dat fijn vond

Hij keek toen vriendelijk naar de merrie toen ze respect toonde. Hij bekeek de merrie die erg slim was geen ruzie uit te lokken met hem. "Nou je bent in ieder geval niet dom" Hij grijnsde en keek toen op toen Melody de merrie's mee wou nemen. Niet dat hij het een ramp vind. Hij vond het juist vreemd. Zijn ogen keken rond en hield de omgeving nog wat in het oog.

had gehoopt dat cobra het begreep en keek ven naar hem blijkbaar dus niet ze keek de merrie's vragend aan en stapte nog wat verder ze keek nog eens naar cobra alof ze wou zeggen begrijp je het echt niet! ze schudde even met dr hooft en wachte op de merrie's die nog druk aan het praten waren ze verzonk even in gedachte

Saricha bleef nog een tijdje liggen en vond na lang zoeken een vriendelijke blik in Cobras ogen. Ze keek na een tijdje naar Melody die probeerde de merries mee te nemen, persoonlijk vond ze het een beetje raar. Ze bleef expres liggen, gewoon uit nieuwsgierigheid om te zien hoe ze zou reageren. Ze wou ook graag weten waarom ze het deed. Ze had haar oren naar voor om te laten zien dat ze het niet deed uit vijandigheid. Ze was gewoon nieuwsgierig. Ze voelde zich niet meer angstig in bijzijn van Cobra nu ze haar respect had laten zien. Ze keek even naar zijn littekens, ze had ze al vaak proberen te tellen maar het lukte maar niet. "Cobra ik begrijp het als je het niet wil zeggen maar... hoe kom je aan je littekens?" Ze wou hem niet beledigen maar de littekens waren vreselijk om te zien. Ze keek een beetje bang voor zijn reactie voor zich uit.

Hij keek op. Hij vond het wel grappig dat de merrie bleef en hij richtte zijn aandacht aan haar. "Door gevechten.... Ik heb een boel paarden vermoord die in mijn weg stonden." Zijn emotie's waren bijna niet te lezen. Hij schaamde niet wat hij deed.

Saricha keek vol ontzag naar de hengst. Ze vond de hengst in het begin een beetje lelijk met de littekens maar nu wist ze waar ze van kwamen. "Daar zou ik me ook niet voor schamen Cobra, paarden die mij irriteren zou ik ook zo doden maar nu niet." Ze keek vol bewondering naar de hengst, ze had nooit verwacht dat hij iemand zou hebben vermoord. "Cobra je bent erg dapper dat je zomaar paarden dood maar ik zie aan je dat je doel nog niet dood is, nu vraag ik je, wie is je doel?" Ze wou hem niet dwingen het te vertellen maar ze zag ontevredenheid aan hem. Ze keek hoe hij daar zonder een greintje verdriet of schaamte stond. Ze had gezien dat hij al een tijdje achter hetzelfde doel joeg, maar toch wou ze het zeker weten. Ze was nieuwsgierig maar ze wou hem niet beledigen. "Voel je niet gedwongen om het te vertellen, als je het liever niet zegt is dat oke." Ze keek nieuwsgierig naar hem.

Hij grijnsde fel en verstopte zijn ogen onder zijn lange maantop. Toen ze dat zei gleden zijn worden uit zijn mond. Hij vond het niet zo erg om het te zeggen misschien kan dit gesprek nuttig zijn. "Ik jaag op Soranggo.. Een bloedverwande. Hij is net zo poeslief als andere." Hij wilde het woord BROER niet uitspreken. Toen hij de naam van Soran uitsprak trok hij een vies gezicht. Deze merrie mocht hij wel.

Saricha keek voor zich uit toen ze het woord bloedverwante hoorde grijnsde ze. "Laat me raden, zo een belachelijk goedzakje?" Ze hielp andere paarden wel eens maar enkel in nood en ze deed vriendelijk tegen paarden omdat ze er respect voor had. Maar een goedzakje was ze niet, dat had ze wel geleerd in het Westen. Daar had ze cowboys moeten doden om vrij te graken. Ze had een litteken van een kogelschot in haar hals maar niemand zag het ooit omdat haar manen er voor hingen. Ze herrinerde de pijn die het had opgeleverd maar zette dat snel van haar af. "Dus jij jaagt laat me raden op je broer? Ik heb mijn zus al lang gedood." Ze dacht na en zag het beeld van haar zus met maar één klap had ze recht in haar hard geslagen. Door alle botten heen. Ze had haar gedood omdat ze tegen haar had gezegd dat ze een brave en stomme lieve merrie was geweest en dat was het laatste wat ze ooit had gezegd. Ze schudde haar manen en ze bleven aan de andere kant hangen zodat het litteken van het kogelschot zichtbaar was. Ze had het niet door. En ze graasde wat maar het was nog altijd zichtbaar.

Zijn ogen waren nog steeds duister. Dan hebben ze iets gemeen. Hij bleef nog steeds naar de merrie kijken zonder emoties te laten zien. Hij merkte een litteken maar zegt er niet over. Vast door een gevecht dacht hij. Hij voelde een rilling in zijn rug. Een cool briesje gleed over zijn rug. Wat wel lekker was omdat het kriebelde.