I'm back!

Saricha draafde door het korenveld, met lange passen stuwde ze zichzelf vooruit en glimlachte, terug thuis. Weeral was ze een tijdje verdwenen. Dit keer was het niet haar schuld! Echt niet. Een vriendin had haar nodig, dus was ze gegaan, en nu was ze weer terug. Vanaf nu ging ze er weer in vliegen! Ze mistte het sociale contact, en er waren vele nieuwelingen. Zeer veel! Dus wou ze eens rond gaan kijken. Nieuwe vrienden ontmoeten, oude vrienden terug zien. Cobrazarao ontlopen, maar ja. Dat was iets gewoons, ze glimlachte. Ze vroeg zich af hoe het met Rain en Fontanella ging. En met alle andere. Ze was weer helemaal zichzelf, klaar voor een nieuwe start. Weer thuis, eindelijk. Hoe zou het met Luna en haar zoon gaan? Die zouden er wel niet veel zijn. Ontspannen ging ze over in galop. Helemaal in gedachten verzonken. Na nog een tijdje te hebben gegaloppeerd hield ze halt. Niet dat ze moe was. Ze schudde zich een beetje uit en stapte verder. Haar hoofd laag bij de grond. Ze had niet door dat er in de verte hoefgetrappel weerklonk.

(Iedereen is welkom, en ik wordt weer helemaal actief!!!!)

Een zwarte merrie draafde door de korenvelden. Ze was al een tijd geleden weer bevallen. Ze briesde zachtjes en boog haar hals. Ze was weer gezond en blij. Ze was neutraal nu en dat was vele beter. Samen met Ricoon, haar veulens en pleegveulens ging ze de dagen door. Ze werd ook ouder en dat begon ze te voelen. Heel oud ook niet maar toch ouder dan 3. Ze briesde nogmaals en keek rustig om haar heen. Haar veulen Emir zat vast bij Ricoon. Ze was trots op haar zwarte parel. Ze glimlachte even bij de gedachte en een bekende geur drong haar neus binnen. Ze keek om haar heen en hinnikte hard. De geur was speciaal en bekend. Een geur die ze al een tijd niet meer geroken had. Saricha! Dreamtime sprong in galop en galoppeerde sneller en sneller. Ze was blij die geur weer te ruiken. Het was haar enige familie. Nouja pleeg dan. Ze zag de witte merrie en stopte na een tijd. "Saricha!" riep ze blij en gaf haar een neusje. Ja, ze was neutraal en dat mocht haar pleegmoeder weten. "Welkom terug" zei ze rustig en keek haar aan.

[Leeftijd klopt niet maargoed :'D]

(Nu wel, jezus, voel me oud joh!)

Saricha glimlachte toen ze de maar al te bekende geur van Dreamtime rook. Ze glimlachte toen ze haar zwarte pleegdochter zag. Ze kreeg een neusje en glimlachte, haar pleeg dochter was dus neutraal geworden. Ze lachte zachtjes. "Jij ook hallo, wat fijn om terug hier te zijn." Ze lachte, heerlijk was het. Ontspannen keek ze naar Dreamtime, ze zag er goed en gezond uit. "Lieve meid, je ziet er goed uit!" Dat vond ze prettig om te zien. "En, wat is er allemaal gebeurt in mijn afwezigheid?" Ze glimlachte bemoedigend. Zachtjes zwiepte haar lange staart heen en weer, ze had geen last van vliegen. Ze vond het gevoel gewoon prettig. Na al die tijd was ze terug thuis, waar ze hoorde!

Terrorsaur was al lang niet meer geweest in DreamHorses hij was weer terug gekomen! De geur was perfect en hij voelde zich weer helenmaal thuis! Hij liet zijn blik rond de kornenvelden glijden. Zijn blik stond stil toen hij twee paarden zag, Saricha stond daar met nog een merrie maar die merrie kon hij zich niet herrineren. Charming was al lang dood hij kon hem goed zeker kon hij hem, hun waren geen vrienden maar Terrorsaur heeft wel respect voor Saricha die hem niet meer heeft. Terrorsaur ging in stap en hij strekte even zijn benen toen hij bij hun aan was gekomen stond hij stil. Hij keek de zwarte merrie aan en ook daarna Saricha."Hey." Zij hij rustig. Hij bekeek de zwarte merrie goed maar al gouw keek hij weer naar Saricha. Ze was wel erg verandert dat wel ze kon hem misschien niet meer herkenne want het was zo lang geleden toen ze elkaar zagen. "Saricha, ken je me nog?" Vroeg hij. De wint speelde elkel met hun manen. En al snel wat Terrorsaur bij de groep gevoegd. De zwarte merrie had een geur van Saricha bij zich. Terrorsaur dacht misschien dat de zwarte merrie een pleegveulen was van Saricha maar hij wist niet zeker of dat dat het wel was. Zijn oren stonden naar voren gericht en hij liet een zachte bries horen. De zon brande op zijn vacht en hij keek naar de twee paarden. "Als jullie misschien bij elkaar willen zijn zonder dat ik er ben mag je dat heus wel zeggen dan vertrek ik meteen om verder te reizen" Zij hij en hij wachtte af wat de twee paarden gingen zeggen.

Saricha glimlachte ontspannen toen ze Terrorsaurus zag. Ze herkende hem nog, heel goed zelfs. "Hai." Ze lachte haar lieve glimlach naar hem. "Ja, ik ken jou nog wel. Terrorsaurus, toch?" Dat laatste bleef een beetje aarzelend hangen. Maar ze glimlachte weer. "Nee, nee, je hoeft niet weg te gaan. Blijf maar." Ze glimlachte nu naar Dreamtime. "Dreamtime, dit is Terrorsaurus, een oude kennis van mij. Terrorsaurus, dit is mijn pleegdochter, Dreamtime." Ze glimlachte bemoedigend naar Dreamtime en zuchtte hele zachtjes, een oude bekende, jezus, dat had ze gemist. Ze raakte weer helemaal in haar oude ritme, gelukkig maar, daarvoor was ze teruggekomen.

(Flutpost, i know!!!)

Terrorsaur keek naar Saricha die sprak. 'Hai.' Zij ze met een glimlach naar hem. 'Ja, ik ken jou nog wel. Terrorsaurus, toch?' Zij ze daarna. "Oke, bijna goed Terrorsaur us moet weg." Zij hij met een lichte grijns die al snel weer verdween. 'Nee, nee, je hoeft niet weg te gaan. blijf maar.' Zij ze weer. "Oke, dan blijf ik maar." Zij hij op de zelfde toon zoals daar net. 'Dreamtime, dit is Terrorsaur, een oude kennis van mij. Terrorsaur, dit is mijn pleegdichter, Dreamtime.' Zij ze. "Aangenaam Dreamtime." Zij Terrorsaur rustig en hij keek naar de richting van Dreamtime.

(Echt flutpost als je kijkt naar mijn laaste bericht bij een ander verhaal.)

(Moet ik hier inspiratie van krijgen?)

Saricha glimlachte innemend. Ze sloot haar ogen heel even. De wind blies in haar manen en de zon liet haar zilver-witte vacht fel blinken. Ontspannen keek ze toen naar Terrorsaurus. "En, nog een paar interessante dingen meegemaakt sinds mijn afwezigheid?" Haar nieuwsgierigheid en opgewekte humeur was aanstekelijk en ze glimlachte weer. Een leuke twinkeling danste in haar ogen terwijl ze met een groeiende nieuwsgierigheid naar de grote zwarte hengst keek. Ze had eigenlijk nog niet echt de kans gehad om de laatste nieuwtjes te kunnen horen. Het koren danste mee met de wind terwijl die speels erdoor heen woei. Ze glimlachte weer en zuchtte. De kleur van het koren was goud-bruin. Bruin... Bruine vacht... Blauwe hemel... Blauwe ogen... Charming... In haar hoofd krijste ze: stop! En snel keek Saricha terug naar Terrorsaurus om zich af te leiden. Denken aan Charming was ten strengste verboden als ze niet alleen was! Dat wist ze goed genoeg. Die regel had ze voor zichzelf gesteld.

Terrorsaur keek nieuwschierig wat Saricha te zeggen had. 'En, nog een paar interessante dingen meegemaakt sinds mijn afwezigheid?' Vroeg ze. "Heel veel, ik ga even beginnen bij een paar dagen geleden, toen heb ik een partner gekregen genaamd Rainbow, en vandaag heb ik haar gedekt en de veulen wordt waarschijnlijk om 12 november geboren schatte we." Zij hij. Terrorsaur wist dat een tijdje geleden Charming was overleden hij kende hem heel goed het was echt hammer voor d'r hij begon er niet over omdat het misschien moeilijk voor Saricha was om er over te praten dus hij hield dat even weg. "En, wat heb jij voor dingen gedaan toen ik ook weg was en toen je niet meer in Dream horses was?" Vroeg hij vriendelijk. Terrorsaur schudde met zijn hoofd en sierlijk vielen zijn manen op zijn hals. Het was nu erg lekker warm weer omdat het zomer was. Hij liet zijn blik nogmaals over haar heen glijde en ze was ontzettend verandert zinds ze elkaar voor het laast zagen. "Je bent erg verandert Saricha, sinds ik je voor het laast heb gezien." Zij hij vriendelijk tegen haar. Terrorsaur brieste zacht en hij liet zijn neus vleugels trillen, hij keek nieuwschierig naar haar wat ze zal zeggen.

Saricha glimlachte vriendelijk. Ze luisterde geïnteresseerde naar wat hij allemaal te vertellen had en over wat hij had gedaan, over zijn partner enz. "Gefeliciteerd Terrorsaurus." Ze keek een beetje rond, toen vroeg hij wat zij had gedaan. Haar ogen werden even groot. "De eerste keer was om mijn veulens verborgen te houden, en ik had wat... tijd nodig. De tweede keer was omdat ik het hier niet meer uithield. En de derde keer was omdat een goede vriendin mij hard nodig had. Zoveel heb ik eigenlijk niet gedaan hoor." Ze lachte geforceerd. Ze dacht niet graag terug aan de tijd dat alles slecht was en zwart voor haar ogen. Plotseling zag ze zijn blik over heen glijden. En hij zei dat ze erg verandert was, ze glimlachte. "Jij ook hoor!" Ze lachte. Maar het was waar, haar kleur was feller en haar manen waren nu volledig wit, haar spieren waren sterker en duidelijker. Haar bouw was ook meer verfijnd geworden. Dat wist ze ook. Maar het kon haar niet zoveel schelen. Het enige waarom ze zoveel sterker was geworden was om de paarden van wie ze hield te kunnen beschermen. Ze glimlachte weer en keek naar Terrorsaurus.

"De eerste keer was om mijn veulens verborgen te houden, en ik had wat... tijd nodig. De tweede keer was omdat ik het hier niet meer uithield. En de derde keer was omdat een goede vriendin mij hard nodig had. Zoveel heb ik eigenlijk niet gedaan hoor." Zij ze. En ze feliciteerde hem ook nog met zijn veulen. Hij keek naar haar, hij sloeg met zijn staart tegen zijn vlanken aan om enkele vliegen weg te jagen. Zijn oren waren naar voren gericht zodat hij alles kon horen wat ze zij. Terrorsaur moest zo weer weg gaan om verder te reizen. "Ik moet zo weer gaan ik moet verder eizen in DreamHorses." Zij hij rustig en hij keek haar aan en afwachtend op een antwoord.

Saricha glimlachte ontspannen, hij vertelde haar dat hij zometeen weg moest, om verder te reizen in DreamHorses, ze knikte. "Ga maar, ik zie je nog wel eens, ik moet trouwens ook gaan." Ze glimlachte en nam afscheid van Dreatime. "Ik zie je nog wel eens Terrorsaur" Met die woorden draaide ze zich sierlijk om en duwde zich af en galoppeerde met ruime soepele passen naar haar volgende bestemming, en die was: waar haar benen haar heen droegen. Ontspannen keek ze nog eens achterom en glimlachte en versnelde toen en denderde over de losse aarde heen, haar hoeven kwamen zachtjes neer en maakte een gedempt geluid, het was heerlijk om de wind door haar manen voelen suizen en ze glimlachte, ze was weer helemaal terug! En om nooit meer weg te gaan.

(Verlaat topic.)