Ze zeggen wel eens dat de ogen de poort is van de ziel, maar hoe zit dat dan met zielen die kwaadaardig zijn, en die toch mooie ogen hebben? Ze zeggen dat iedereen goede en slechten kanten heeft, maar hoe zit dat als een goedzakje een slechtzakje tegen komt? Elk levend wezen heeft een ziel, en leeft voor iets, maar weinige weten wat hun doel eigenlijk werkelijk is in hun leven….Maar deze ziel, genaamd Thor, is gemaakt om te doden en te vermoorden, en dat was hem al duidelijk gemaakt toen hij nog maar een veulen was. Hij heeft niets anders gekend.
Hem hadden ze wijsgemaakt dat een kudde werd verjaagt uit hun gebied door andere kuddes. Ze werden gejaagd naar een leefgebied, wat je eigenlijk geen leefgebied kon noemen. Moerassen, droge zandvlaktes, skeletten, ….Je kon alleen eten vinden op een klein stukje weide. Dan moest je nog zien dat 2 benen je niet afmaakten. Maar die kudde werd groter en sterker. De paarden leerde nieuwe vechttechnieken, leerden hun honger en dorst te beheersen en hun pijngrens te verhogen. Zwakke veulens werden vermoord, omdat die veulens anders toch niet konden overleven. Ze vermoorde die veulens om hun eigen best wil, zodat ze geen pijnlijke dood zouden moeten meemaken. (Dat hadden ze Thor wijsgemaakt) Toen de kudde zodanig vergroot was, dat ze gemakkelijk een oorlog aankonden. Waren ze terug gegaan en hadden ze hun leefgebied terug kunnen nemen. Maar omdat de kudde te groot was, hadden ze maar voor een jaar eten. Daarna moesten ze zich opsplitsen. Maar omdat die paarden zo voor hun leven hebben moeten vechten, zit de instinkt van hun veulens nu nog in hun bloed. Doden, wraak,haat, overleven, en snakken naar meer en meer macht, dat was alles wat die nakomelingen nog kende. En die nakomelingen noem je ‘The Badasses’.
Thor, een zoon van de mooie Ividanara en de machtige Unreal, 2 nakomelingen van bekende paarden en met een perfecte bloedlijn van de doorsnee badasses, had zijn hoofd sierlijk in de lucht. Zijn oren neutraal naar achteren, voor wat geluiden te kunnen opsporen. Zijn staart als een vrolijke arabier in de lucht, puur dominantie. Zijn ogen in spleetjes, voor alles beter te kunnen zien. De grond voelde je even trillen, wanneer de pure fries neerkwam. Natuurlijk niet dat het als een aardbeving klonk. Nee, zo machtig en krachtig was hij nog niet, Nog niet. Thor was hier, in DH, maar voor 1 ding. Zijn Ijzerig vader en zijn parelmooie moeder. Hij wou laten zien hoe goed hij getraint had, en dat hij het verdienden hun zoon te zijn. Stond stil en keek voor zich. De wind leek zijn manen te willen grijpen, en zijn adrenaline begon op te komen in zijn lichaam. Ja, hij wou galopperen over deze heuvels. Hij was zelf al trots op zijn eigen, hoe moesten zijn ouders dan niet redeneren? Maar Thor ging niet galopperen. Hij hief zijn voorhand op, door op zijn achterbenen te steunen. En hinnikte luid keels naar zijn vader en zijn moeder. Waarna hij zich afduwde op zijn achterbenen en even een sprong naar voren deed. Daar bleef hij geduldig wachten…
Ividanara en Unreal
Hem hadden ze wijsgemaakt dat een kudde werd verjaagt uit hun gebied door andere kuddes. Ze werden gejaagd naar een leefgebied, wat je eigenlijk geen leefgebied kon noemen. Moerassen, droge zandvlaktes, skeletten, ….Je kon alleen eten vinden op een klein stukje weide. Dan moest je nog zien dat 2 benen je niet afmaakten. Maar die kudde werd groter en sterker. De paarden leerde nieuwe vechttechnieken, leerden hun honger en dorst te beheersen en hun pijngrens te verhogen. Zwakke veulens werden vermoord, omdat die veulens anders toch niet konden overleven. Ze vermoorde die veulens om hun eigen best wil, zodat ze geen pijnlijke dood zouden moeten meemaken. (Dat hadden ze Thor wijsgemaakt) Toen de kudde zodanig vergroot was, dat ze gemakkelijk een oorlog aankonden. Waren ze terug gegaan en hadden ze hun leefgebied terug kunnen nemen. Maar omdat de kudde te groot was, hadden ze maar voor een jaar eten. Daarna moesten ze zich opsplitsen. Maar omdat die paarden zo voor hun leven hebben moeten vechten, zit de instinkt van hun veulens nu nog in hun bloed. Doden, wraak,haat, overleven, en snakken naar meer en meer macht, dat was alles wat die nakomelingen nog kende. En die nakomelingen noem je ‘The Badasses’.
Thor, een zoon van de mooie Ividanara en de machtige Unreal, 2 nakomelingen van bekende paarden en met een perfecte bloedlijn van de doorsnee badasses, had zijn hoofd sierlijk in de lucht. Zijn oren neutraal naar achteren, voor wat geluiden te kunnen opsporen. Zijn staart als een vrolijke arabier in de lucht, puur dominantie. Zijn ogen in spleetjes, voor alles beter te kunnen zien. De grond voelde je even trillen, wanneer de pure fries neerkwam. Natuurlijk niet dat het als een aardbeving klonk. Nee, zo machtig en krachtig was hij nog niet, Nog niet. Thor was hier, in DH, maar voor 1 ding. Zijn Ijzerig vader en zijn parelmooie moeder. Hij wou laten zien hoe goed hij getraint had, en dat hij het verdienden hun zoon te zijn. Stond stil en keek voor zich. De wind leek zijn manen te willen grijpen, en zijn adrenaline begon op te komen in zijn lichaam. Ja, hij wou galopperen over deze heuvels. Hij was zelf al trots op zijn eigen, hoe moesten zijn ouders dan niet redeneren? Maar Thor ging niet galopperen. Hij hief zijn voorhand op, door op zijn achterbenen te steunen. En hinnikte luid keels naar zijn vader en zijn moeder. Waarna hij zich afduwde op zijn achterbenen en even een sprong naar voren deed. Daar bleef hij geduldig wachten…
Ividanara en Unreal