baby staps bring the most succes

Met kleine dribbelende passen liep ze zigzaggend om de bomen heen. Ze voelde zich alleen, ze wilde iemand die van haar zou houden en voor haar zou zorgen. Het enige wat ze altijd bij haar had was een mooie gouden vlinder die sierlijk om haar heen fladderde. Het luchte op dat teminste iemand bij haar wou zijn. Dat sprak haar wat moed toe. In de verte zag ze een modderpoel. Ze had het warm dus besloot ze om er lekker in te gaan rollen. Toen ze voor de poel stond keek ze aandachtig om zich heen om te kijken of er niemand was. Maar zoals verwacht zag ze niemand. Ze nam een grote sprong en maakte een harde plons in de vieze bruine modderpoel en begon te rollen. Ze genoot er echt van want ze had de laatse tijd veel nagedacht over een leuk en spannend leven met andere paarden, ze vond dat ze dat namelijk wel verdiende. Toen ze klaar was liep ze de poel uit en begon te schudden. "heerlijk zo'n lekker modderbad" dacht ze. Ze liep weer verder en keek naar de bos dieren om zich heen. Ze begon achter een paar eekhoorns aan maar toen die de boom inklommen had zee er geen zin in om op ze te wachten. Ze was door al dat geloop en geren erg moe geworden dus besloot ze om onder de boom te gaan slapen waar de eekhoorns ingeklommen waren. Het was een koude nacht dus ze had amper geslapen. De eenkhoorns waren op haar geklommen om haarwarm te houden maar met zulke kleine dieren heeft dat weinig nut, maar het ging om de gedachte. Ze begon verder te lopen en kwam bij een reusachtige boom aan. Ze liep er met langzame grote passen omheen en keek omhoog. Omdat ze niet keek waar ze liep struikelde ze over een van wortels van de boom. "aauuw!" schreeuwde ze hard. Vogels vlogen weg omdat ze schrokken van het geluid. Ze keek naar haar enkel en begon te huilen." waarom moet mij dit nou overkomen" zei ze. Haar enkel begon langzaam op te zwellen en deed alleen maar meer pijn toen ze probeerde op te staan. "ugh..zo kom ik echt niet verder" zei ze met een brok in haar keel. Ze probeerde confortabel te liggen en nam een grote hap van het verse gras. "water..ik heb zo'n dorts". Ze deed nog een poging om op te staan. "aauuw!!" "maar ik moet verder" dacht ze. Strompelend sleepte ze haar been mee over de grond. Een eind verder was een groot en schoon meer. Ze strompelde zo hard als het kon en wilde rennen naar het water. "eindelijk, water!"riep ze hard. Met grote slokken probeerde ze zoveel mogelijk water naar binnen te kijgen. Toen klaar was keek ze naar haar weerspiegeling in het water en een grote traan gleed langs haar gezicht en viel in het water."ik snap niet waarom ze me hebben achtergelaten" nog een traan rolde over haar gezicht. Ze keek nu verder in het watet en zag twee zwanen sierlijk met elkaar zwemmen. Het leek net alsof ze aan het dansen waren." zo gelukkig wi ik later ook worden". Ze ging liggen en legde haar hoofd op de grond en bleef naar de zwanen kijken todat ze in slaap viel. Laat in de avond werd ze wakker. Ze keek slaperig om zich heen en zag een schim in het water. Ze versteef van angst en probeerde geen geluid te maken in hoop dat hij of zij weg zou gaan. Toen de schim weg was viel ze weer in slaap om de pijn van haar enkel weg te
denken. Toen ze wakker werd moest ze weer denken aan de schim. Ze kwam met moeite overeind en begon stuntelend weg te lopen."wie zou het zijn, wat zou diegene van mij moeten en zou ik hem opnieuw tegen komen?"

voor iedereen die wil meedoen
ps:sorry als er spellingsfouten.in staan..ik typ op mn mobiel nu