Is this place safe?

Zensation kwam aan gegaloppeerd, hij wist niet goed waar hij was, maar hij was al uren aan het galopperen, iets waar hij goed in was, en wat hij ook leuk vond. Maar nu was het niet omdat hij het leuk vond, of omdat hij er nog beter in wou worden. Zensation was op de vlucht. Op de vlucht voor zijn familie die hem zojuist had verteld dat hij geen lid meer was. Zijn bloed eigen vader had hem een schop willen verkopen, maar hij had het ontweken.. En toen ging ineens iedereen zich er mee bemoeien. Had ik mijn broer maar nooit geschopt dacht hij.. Die fatale schop. Het was niet eens zijn bedoeling geweest. Hij wou gewoon dat zijn broer even zn waffel hield.. Ruzie en ruzie, weken van ruzie, maar nooit begreep hij waarom zijn broer boos op hem werd. Toen was Zensation het zat en schopte, maar hij raakte hem verkeerd en vermoordde daarmee zijn broer. En toen had hij de hele familie tegen zich dus moest hij wel vluchten. Hier voelde het wel veilig aan, hij was ver weg van zijn familie. Zijn familie had hem niet eens gevolgd, besefte hij nu pas.. Zensation ging stappen en keek achterom. Een traan waande zich een weg door de haren op zijn wang, waarna het op de grond viel. Hij zou niemand missen, behalve zijn moeder. Die was nog nooit kwaad op hem geworden, en had hem altijd gesteund. Dit moest ook voor haar pijn doen, maar het was nou eenmaal niet anders. Zensation keek weer voor zich. Hier was niets dan zand, maar verderop zag hij al wat meer begroeiing, dus hier ergens in de buurt moest hij water zien te vinden, want hij begon aardig dorst te krijgen. Zensation stak zijn neus richting de grond, hij kon nu verder zien. Het was wel heuvelachtig, maar daar, nog verder zag hij al echt bomen. Zensation was nog lang niet moe, dus hij begon harder te stappen, wat al snel weer in galop over ging. En toen rook hij ineens een ander paard. Hij stond in een keer stil, slipte nog even, door de plotselinge afremming, maar wist zijn evenwicht te houden. Hij keek om zich heen, en inderdaad, daar in de verte zag hij een merrie. Zensation brieste kort, hij zou wel wachten tot hij in haar zicht gekomen was. Hij strekte zijn hals en wachtte tot de merrie hem zou zien, als ze hem al zou zien.

~ Farfalla ~

Vrolijk stapte ze rond. Hmm wat was het heerlijk warm hier. Farfalla was opzoek gegaan naar een plekje voor haar alleen waar het lekker warm was. Dit was de geschikte plek om nog even na te genieten van de zomer. Ze tuurde rond. Er was hier echt niemand. Jammer genoeg was het hier te warm voor haar vlinder. Farfalla was geen pony'tje die stil kon staan, dus zette ze weer een opgewekte stap aan. Ze wilde eigenlijk wel weer naar haar vlinder toe, die zat te wachten bij een beekje in de buurt van de woestijn, dacht ze. Daarom stapte ze vrolijk verder. Het was haar te warm om gek te doen, dus bleef ze gewoon stappen. Ineens ging ze stil staan en stak haar neus in de lucht. Hoorde ze dat goed? Vast niet, ze was helemaal alleen. Toen ze het heuveltje zand op liep kon ze, als ze haar nek helemaal strekte, alweer het groen van het gras zien. Haar blik schoot zonder enige aanleiding naar links, een zwarte schim schoot tevoorschijn. Ineens ging de hengst op de rem. Farfalla keek het prachtig zwarte paard met een schuin hoofd aan. "Wie is dat nou?" mompelde ze. Het paard briesde dus stapte Farfalla een stapje naar voren. Hmm, wat zou hij willen? Ze schudde haar gedachtes weg en stapte naar voren. Zonder enig probleem begon ze tegen de hengst te ratelen. "Hallo daar! Warm hier hè?" Ze liep een rondje om de hengst heen. "Ben jij nieuw hier? Ik wel, ik ben hier pas een paar dagen" Ze zette haar vrolijke pas weer in, dit keer met haar staartje omhoog. "Weetje, ik heb een vlinder. Mijn naam, Farfalla, is Italiaans voor vlinder. Cool hea?" Ze stopte en keek achterom. "Ga je mee? Ik heb dorst, en mijn vlinder zit bij de beek te wachten. Jij zult ook wel dorst hebben hè?" Ze stapte weer verder. "Ik hoop dat Vlinder nog niet weg is gegaan. Dat zou wel stom zijn, toch?" Farfalla hinnikte een keer heel hoog. Dat deed ze altijd als ze haar vlinder zocht. "Weetje, mijn vlinder is blauw. Super mooi. Vlinder en ik zijn als sinds mijn geboorte samen, cool hè?" Inmiddels waren de paarden aangekomen bij de beek. Farfalla stak haar neus al naar beneden maar bedacht zich. "Weetje, dit water is super koud voor de hitte. Raar hè?" Toen ging ze echt drinken. Toen strekte ze haar neusje in de lucht en hinnikte weer op haar hoge manier. "Vlinder!" De prachtige vlinder kwam aan gevlogen, toen ze bij Farfalla was vloog ze voor haar neus waardoor Farfalla haar niet zo goed kon zien. "Kom tussen mijn oren zitten Vlinder!" En de vlinder zat al tussen haar oren voordat ze het wist. De hengst was zo stil, waar zat hij met z'n gedachtes? Ze keek hem met een schuin hoofd aan. Wat was hij mooi he. Het was alsof de vlinder begreep wat ze zei. De vlinder kwam van Farfalla's hoofd af en vloog richting de hengst. "Ik heb geen zin om hier te blijven!" Farfalla wenkte weg van de woestijn. "Ga je mee?"

Zensation zag de merrie pony op hem af komen, maar nog voor hij wat kon zeggen werd hij overdondert met vragen, hij kon het zelf amper bij houden, en kreeg niet eens de kans om normaal antwoord te geven. "Ben jij nieuw hier? Ik wel, ik ben hier pas een paar dagen" Zei ze. "Weetje, ik heb een vlinder. Mijn naam, Farfalla, is Italiaans voor vlinder. Cool hea?" Zensation keek haar droog aan. 'Mooie na...' Verder kwam hij niet, want daar sprak de pony alweer; "Ga je mee? Ik heb dorst, en mijn vlinder zit bij de beek te wachten. Jij zult ook wel dorst hebben hè?" Zensation moest overal om lachen. Ze praatte niet normaal, nee, ze praatte snel en ongeduldig, ze was hyper. Zensation glimlachte en volgde haar richting het water. Onderweg lette hij goed op zijn omgeving, en probeerde het een beetje in zich op te nemen, het was altijd fijn om te weten waar makkelijke paadjes waren, waar veel gras was, waar het lekkerste gras was en ga zo maar verder. Zensation zag een stukje verderop het water al, en zijn oren gingen naar voren. Eindelijk! Hij versnelde zijn pas iets, en toen ze bij het water aan kwamen dronk hij gulzig. Toen hoorde hij wat Farfalla zei en moest lachen. Ze kon zich geen moment stilhouden. Zensation keek haar aan. 'Als ik je even mag onderbreken.' Zei hij op een plagende toon, 'mijn naam is Zensation Fellow, en ik ben inderdaad nieuw hier!' Sprak hij verder terwijl hij glimlachte. "Ik heb geen zin om hier te blijven!" was de volgende vraag van Farfalla. Zensation knikte kort. 'Waar wil je heen dan?' Vroeg hij en keek om zich heen. Hij zou niet weten waar ze nu heen moesten.. De vlinder kwam naar Zensation toe, doe zijn hoofd geïrriteerd schudde om het beest weg te krijgen.

~ Inspiloos ~

"Vlinder vind je aardig, Zensation Fellow" Zei Farfalla toen ze de naam van de hengst wist. Ondanks dat hij niet veel zei, vond Farfalla hem wel aardig. Een briesje ontstnapte uit Farfalla's neusje, waarmee ze de vlinder wilde roepen. Omdat Farfalla niet echt veel zin had om te blijven bij de beek, zette ze weer een stap in met korte pasjes. De vlinder ging weer tussen haar oren zitten. "Zensation Fellow, toch? Mag ik je gewoon Fellow noemen?" Ondertussen kwamen de paarden weer wat in een bebossing terecht. Farfalla snoof de heerlijke lente lucht op, deze lucht wilde ze niet vergeten. Die bloemen roken verkukkelijk! "Lekker hè, de lucht van die bloemetjes" Farfalla stopte even en keek schuin naar een bloemetje. Ze snoof nog een keer en kreeg de neiging om te gaan rollen, maar door het bijzijn van Fellow deed ze dat maar niet. "Ik heb zin om een groot avontuur te beleven, gewoon omdat het kan" Een diepe zucht ontsnapte uit de mond van Farfalla. Ze vond persoonlijk dat ze een ontzettend saai leven had. Hoe kon dat nou? Ze had toch een heerlijk leven sinds ze hier in Dream Horses was? "Fellow, ik vind jou cool" Gewoon omdat het kon, vond ze Fellow cool. Misschien wel om zijn kleur. "Ik wil ook zwart zijn! Zwart is echt een mooie kleur!" Gelukkig was Farfalla niet meer zo hyper als gisteren. Dan is ze gewoon zo blij dat ze iemand ontmoet heeft! Farfalla had soms haar hypere dagen. Een grinnikje vloog over haar lippen. Ze keek achterom naar Fellow en lachte, gewoon omdat het kon...

~Echt precies zoals ik het bedoeld had xP. Ik ben ook beetje inspiratie loos hoowr xP~

Zensation volgde Farfalla maar, hij wist hier de weg niet, en ondanks dat Farfalla hier ook nieuw was, was zij hier toch langer als hem, dus vertrouwde ze hem maar. Zensation rook de bloemen en keek om zich heen, hij zag wat blauwe en vond dat ze er wel lekker uit zagen, hij liep richting de bloemen, en al lopend nam hij ze in zijn mond en kauwde er op. De bloemen waren niet heel lekker, maar wel goed tegen de ergste trek. Hij keek op naar Farfalla, die net wat zei over de bloemen. Hij wist niet precies wat, maar hij voelde zich meteen schuldig dat hij net een bloem had gegeten. Zensation grinnikte zachtjes toen Farfalla zei dat ze een avontuur wou beleven. 'Wat voor soort avontuur zou je willen beleven dan?' Vroeg hij oprecht nieuwsgierig. Zensation hield niet zo van avonturen, meestal had hij dan een probleem. Maar dat hoefde natuurlijk niet altijd zo te zijn. Zensation keek naar de lucht, het was lekker weer! Daar hield hij van! Hij keek naar de kleine Farfalla en vroeg zich af hoe oud ze was. Maar hij kreeg natuurlijk geen kans om het te vragen, want Farfalla ratelde aan een stuk door. Hij lachte. 'Dankje. Ik vind mijn zwarte vacht zelf ook wel mooi eigenlijk!' zei hij met een glimlach. 'Maar jij kan ook tevreden zijn met je vacht hoor, het is echt mooi!' Zei hij en glimlachte vriendelijk naar haar. Hij had nog steeds geen idee waar ze heen gingen. 'Waar gaan we naar toe?' Vroeg hij, waarna hij voor zich keek en iets harder ging stappen.