It doesn't matter where I am ~

Opnieuw een gebied dat niet zo bekend was buiten heel Dreamhorses. Een gebied dat niet elk land had of dat elk dier kende. Het was een lange rivier dat in vele bochten stroomde. Je liep op een hogere plek langs de rivier. Het meander noemden ze het. Het gras was overal groen en vers, maar dat boeide niet echt. Natuur interesseerde hem niet zoveel. Die hem, was Thaw. Opnieuw liep hij rond in een of ander gebied dat hij nog niet kende. Dat was vast normaal als je uit een ander land kwam. De grote zwarte hengst baande zich een weg op het verhoogde deel, maar dit was veel te saai. Je keek alleen uit op het groene gedeelte. De hengst draaide om en liet zich naar beneden glijden. Hij sprong op wat stenen en hij voelde ze in zijn hoeven steken. Hij zag wat bloed in het water gaan waardoor dit wat rood kleurde, maar het verdween al snel door de zachte stroming. De hengst negeerde het gevoel van de pijn, want hij kende dat niet echt. Hij voelde het wel, maar waardeerde het niet als pijn. Hij schudde met zijn dikke manen en stapte door het water. Hij liet zijn neus over de grond glijden en nam wat slokken van het water. Hij keek naar zijn spiegelbeeld en liep verder. Hij volgde wat bochten en bleef dan even in het water staan. Zijn oren draaiden af en toe eens heen en weer door alle geluiden die hij hoorde. Gefluit van overvliegende ganzen, zwanen, eenden of wat het ook waren. Ook de stroming was duidelijk te horen. Hij snoof de geuren op, maar veel interesseerde hem niet. Hij sloeg met zijn zwarte staart heen en weer om wat vliegen bij zijn achterhand te verjagen. Hij draaide zijn oren schuin naar achteren en keek naar het water. Hij stapte steeds dieper en zwom naar de overkant. Hij stapte uit het water en schudde zijn doorweekte vacht uit. Hij voelde zijn manen plakken tegen zijn hals. Hij sloeg met zijn natte staart en het voelde als een zweep. Hij had vast en zeker een aantal vliegen kunnen raken. Hij liet zijn bruine ogen over de omgeving glijden. Er was niet zoveel te zien hier. Een paar watervogels en voor de rest niets. Al snel drong een onbekende geur zijn neus binnen. Hij keek om zich heen en wachtte af. Er was een paard in de buurt en hij was er honderd procent zeker van dat deze wel naar hem toe zou komen. Hier in dit gebied deden ze dat toch een stuk sneller dan de paarden waar hij vandaan kwam. Deze beslopen elkaar en vielen aan als het moest. Hij snoof de geur nog een keer op en wachtte rustig af op het paard.

De grote hengst liet zijn ogen over de omgeving glijden. Hij sloeg zijn staart heen en weer. Nog steeds was deze nat en kletste het nog wat harder. De geur kwam steeds dichterbij en de hengst keek om zich heen. Hij schudde met zijn dikke manen en hief zijn bovenlip op. Een merrie. Hij grijnsde breed en klom omhoog tot op het groene pad. Hij merkte een witte merrie op, vlak voor zijn neus. Hij keek haar kalm aan en hoorde haar stem. Hij rolde met zijn ogen en zijn blik werd koud. Hij keek strak naar voren. 'Gegroet, Ik ben Miss Ashley Diamonds. Met wie heb ik het genoegen?' What the hell.. Hij keek haar aan. Moest hij haar op deze manier gaan aanspreken? Dan had ze dikke pech. Hij drukte zijn oren naar achteren en keek haar aan. "Thaw is mijn naam." Zijn zin was kort en krachtig. Hij had geen zin om zich helemaal chique voor te stellen aan haar. Ze was het niet waard. Hij voelde de vliegen weer op zijn lijf. Hatelijk. Hij sloeg geërgerd met zijn zwarte staart. Eigenlijk had hij geen enkel idee wat hij tegen de merrie moest zeggen. Hij had langs de ene kant niet eens zin om nog wat te zeggen. "Nieuw hier?" Eigenlijk was hij helemaal niet geïnteresseerd in het feit dat ze nieuw zou zijn. Hij was zelf ook nieuw in dit gebied, maar toch. Hij liet zijn bruine ogen over de omgeving heenglijden en richtte zich daarna verveeld en ongeïnteresseerd op de witte merrie.

Flut ;s